زمانی که گوگل برای اولین بار در مورد گلس سخن گفت به سال ۲۰۱۲ بر می گردد. در آن زمان، گلس بسیار شبیه به یک محصول دست نیافتنی از آینده بود و اصلا حتی یک نام غلوآمیز آینده گرایانه با عنوان پروژه گلس (Project Glass) داشت. اما حالا کمتر از دو سال از آن زمان گذشته است و افراد بی شماری به استفاده از نسخه اکسپلورر عینک های هوشمند گوگل با قیمت ۱۵۰۰ دلار اقدام کرده اند. در این مقاله تصمیم گرفته ایم تا بررسی کاملی از عینک هوشمند گوگل گلس نسخه Google Glass Explorer Edition 2.0 داشته باشیم.
مهمترین چیزی که باید در اینجا بخاطر داشته باشید این است که نسخه اکسپلورر گوگل گلس (Google Glass Explorer Edition) بخش اصلی محصول بتا است. گوگل می تواند تغییرات بزرگی را در نسخه نهایی اعمال نماید و این بررسی می تواند معنای بسیار کوچک از عینک هوشمندی باشد که زمانی، بصورت انبوه وارد بازار می شود و البته انتظار آن برای سال ۲۰۱۴ می رود. البته ما همچنان گمانه زنی و تصور آنچه در آینده برای گلس به نظر می رسد را خواهیم داشت، اما تنها سوالی که ما می توانیم واقعا در اینجا به آن پاسخ دهیم این است که آیا ما استفاده از نسخه Explorer این عینک هوشمند را به شما پیشنهاد می کنیم یا نه؟
شما احتمالا خواستار تغییر شکل در نسخه اکسپلورر عینک هوشمند گلس هستید اگر که یک گیرنده اولیه مشتاق یا توسعه دهنده ای با مقدار زیادی پول می باشید. اما نسخه بتا از گلس همواره امکانات هیجان انگیز بسیاری را در خود به کاربران ارائه می دهد، همچنین چند مورد نگرانی و بعلاوه لبه های خشن در این محصول گوگل مطرح است.
سخت افزار
اگر شما تا به حال از گلس هرگز استفاده نکرده باشید، حالا فرصت خوبی برای آشنا شدن با این محصول را در پیش روی خود دارید. این عینک دارای یک طراحی نامتقارن با پردازنده، حافظه و دیگر سخت افزارهای داخلی دستگاه است که در یک نوار پلاستیکی منحنی که سمت راست صورت شما را در بر می گیرد، جای داده شده اند. یک بخش نقاب-مانند نازک تر از نوار دور سر شما، برای نگه داشتن همه چیز در سر جای خود، حلقه می شود و سپس به بخش دیگر ضخیم تر در پشت گوش سمت راست شما (جایی که باتری گلس جای گرفته) می پیوندد. دو پد بینی برآمده از مفتول سیمی نیز تا پراپ گلس بیرون زده اند.
یک پورت micro-USB در قسمت پایین بدنه اصلی وجود دارد که به تنهایی در مقابل گوش راست شما نشسته است. این جایی است که شما گلس را شارژ می کنید (در این مورد در ادامه بیشتر توضیح می دهیم)، همچنین جایی است که شما لوازم جانبی اختیاری earbud را متصل می نمایید.
در ابتدا گوگل لازم دانست تا کاوشگران گلس ملاقاتی خصوصی با نماینده این شرکت برای متناسب بودن دستگاه با صورتشان داشته باشند. ما این بخش را جست و خیز کردیم، پس از دستیابی به یک نسخه از این محصول، هیچ مشکلی از متناسب بودن عینک با صورت یا بینی خود نداشتیم. دریافتیم که سیم پد بینی دارای ترکیب عالی از انعطاف پذیری و استحکام است، چنانکه شما می توانید آن ها را در هر زمان خم کنید، اما در زمانی که شما یک نقطه مطلوب را بر روی صورتتان می یابید، این پدها در جایگاه خود بسیار محکم خواهند ماند.
روبند جلو که گلس را با چهره شما متناسب می کند، همچنین دارای قابلیت خم شدن می باشد. شما می توانید آن را به هم بفشارید و خم کنید بدون اینکه احساس کنید کالای ۱,۵۰۰ دلاری شما در حال شکستن یا بطور کلی نابود شدن است. در کل اینکه گلس بسیار با دوام احساس می شود.
البته هنوز ما اشاره ای به مهم ترین بخش از گلس نداشته ایم. در جلوآمدگی بدنه اصلی گلس بر روی کناره راست-جلو از صورت شما، یک منشور شیشه ای مستطیل شکل کوچک جای گرفته است. شما آن را می شناسید: عینک. این قسمت نمایشگر شما است و هنگامی که شما گلس را به سر خود تنظیم می کنید، این صفحه بسیار شفاف باید تنها در بالای میدان دید چشم راست شما بنشیند.
سمت راست بدنه گلس (که نوار نازکی هست) مانند یک ترک پد دولایه شده است. دو روش اصلی برای کنترل گلس وجود دارد: از طریق فرمان های صوتی و یا کشیدن و ضربه زدن بر روی ترک پد. همچنین دستگاه می تواند به زاویه سر شما (از طریق شتاب سنج و ژیروسکوپ) پاسخ دهد و چشم راست شما را (از طریق یک حسگر مادون قرمز) ردیابی نماید، اما صدا و ترک پد معنای اصلی از وبگردی در رابط کاربری گلس گوگل می باشند.
گلس نه تنها یک بازخورد تصویری بر روی نمایشگر به شما ارائه می دهد، بلکه همچنین بازخوردهای صوتی را نیز به مالکان ارائه خواهد داد. اگر شما از هیچ یک از لوازم جانبی استفاده نمی کنید، در این صورت این رویداد از طریق مبدل رسانش استخوان (bone conduction) که در بالای (و کمی پشت) گوش راست شما نشسته رخ می دهد. این مبدل کوچک ارتعاشات را به جمجمه سر شما ارسال می کند، اما ما دریافتیم که احساس ما شبیه به داشتن یک اسپیکر کوچک نشسته در نزدیکی گوش راست مان است. تنها تفاوت این است که افرادی که در نزدیکی ما هستند خروجی زیادی را از آن نخواهند شنید. شما می توانید ولوم گلس را در بخش تنظیمات تنظیم کنید و اگر نویزهای پس زمینه ای زیادی وجود دارد، کاور گوش راست شما باید شما را در شنیدن بهتر صدای bone conduction کمک نماید.
نسل دوم از Explorer Edition شامل یک مونو ایرباد مجزا بود که به درون پورت micro-USB خود گلس برای ارائه صدای بهتر متصل می شد. کاوشگران گلس همچنین امکان خرید یک جفت از ایربادهای استریو سیمی به ارزش ۸۵ دلار را دارند. در حال حاضر بنظر می رسد که گلس به اندازه کافی بدون اضافه کردن earpiece سیمی به آن عجیب می باشد، چرا که استفاده از همان رسانش استخوان داخلی برای ارائه صدای مطلوب رضایت بخش بوده است.
نسخه فعلی از گلس همچنین شامل یک “Active Shade” است که اساسا آن را به یک جفت تکنولوژی سطح بالا از عینک آفتابی تبدیل می کند. در ابتدا، زمانی که ما در تلاش برای دستیابی به سایه های روشن و خاموش در هر اوقاتی از روز روشن بودیم، این قابلیت را کمی دست و پاگیر یافتیم (نمودار ساده آموزشی گوگل کمکی نخواهد کرد)، اما در حال حاضر ما می توانیم آن را بسیار سریع و براحتی خاموش و روشن نماییم. گلس شامل یک کیسه قابل حمل میکرو فیبر است که دارای یک پوسته سخت تر در بخش زیرین خود برای کمک به حفظ حساس ترین بخش های دستگاه می باشد.
فریم های تعیین شده با گلس همچنان سازگار نیستند. اما گوگل در حال حاضر با Rochester Optical برای ارائه لنزهای طبی clipon بر روی گوگل گلس همکاری می نماید.
جفت شدن و رابط کاربری
مانند بسیاری از ساعت های هوشمند اولیه، گلس یک جایگزین گوشی هوشمند نیست. این وسیله حتی از یک وسیله جانبی اسمارت فون نیز بیشتر است و به اتصال بلوتوث گوشی برای جایجایی داده نیازمند می باشد (همچنین می تواند مستقیما به شبکه وای-فای متصل گردد). در حال حاضر گوشی های اندرویدی نسبت به آیفون ها با گلس بهتر کار می کنند، همچنین محدودیت های اپل مانع از استفاده ی اپلیکیشن همراه MyGlass به منظور ایگاد امکان ارسال و دریافت SMS از طریق گلس شده است.
رابط کاربری Google Glass مبتنی بر مفهوم ” cards” است که هر کسی از Google Now بر روی دستگاه های اندرویدی یا iOS استفاده نموده باید با این واژه آشنا باشد. سادگی در اینجا مسئله کلیدی است، بنابراین هر یک از کارت ها معمولا از نمایش متن های نسبتا بزرگ بر روی یک پس زمینه مشکی تشکیل شده است. هنگامی که شما موضوع گفتگو را مطالعه می کنید، تصویری از خود و دوست خود که در سمت چپ کارت ها انباشته شده را خواهید دید.
هنگامی که صفحه گلس را فعال می کنید (یا بر روی تاچ پد ضربه می زنید یا سر خود را بالا می آورید) شما یک صفحه اصلی ساده با زمان فعلی و عبارت “OK Glass” را در بخش پایین صفحه خواهید دید (تصویر بالا). عبارت “OK Glass”، صفحه ای است که شما می توانید کنترل صدا را فعال نمایید. OK Glass همچنین پس از دریافت یک پیام یا تصویر، پنجره pop up را انتخاب خواهد کرد (بنابراین شما براحتی می توانید پیام تان را ارسال کرده یا پاسخ دهید).
در عوض، صفحه اصلی پر از آیکون های مربوط به اپلیکیشن هایی است که بر روی اسمارت فون ها دیده می شود و هر کارت گلس از کل صفحه بهره می برد. با کشیدن رو به جلو بر روی ترک پد از صفحه اصلی و اسکرول به راست، می توانید در میان کارت های مختلف در جدول زمانی خود جابجا شوید. برای هر فعالیت اخیر مانند دریافت یک تصویر یا ارسال یک پیام، یک کارت در جدول زمانی خواهید داشت، در حالی که تازه ترین فعالیت ها در صدر قرار خواهند گرفت. در حال حاضر هیچ روشی بر محوریت کاربر (user-centric) (غیر توسعه دهنده) برای سازمان دهی یا پاک کردن جدول زمانی وجود ندارد. کارش این است که شما به سرعت می توانید به آنچه که اخیرا با استفاده از گلس انجام داده اید، دسترسی داشته باشید.
اگر شما به عقب بر روی ترک پد صفحه اصلی اسکرول نمایید، سپس جدول زمانی به چپ حرکت می کند. در اینجا شما کارت های دائمی تر مانند آب و هوا، ناوبری (اگر شما در حال حاضر در حال ناوبری هستید)، کارت های مربوط به Google Now و تنظیمات دست خواهید یافت.
همان طور که ممکن است شما انتظار داشته باشید، با ضربه زدن بر روی ترک پد حق انتخاب یک کارت را خواهید داشت. برای کارت هایی مانند پیام رسانی یا تصاویر، گزینه های اساسی همچون reply ،send to یا delete به ارمغان خواهد آمد. برای موضوعات با چندین پیام، به شما اجازه خواهد داد تا از میان پیام های شخصی اسکرول نمایید. یکی دیگر از گزینه های خوب (که همچنین از طریق فرمان های صوتی در دسترس است) read aloud می باشد. این مشخصه بخصوص برای خواندن پیام های جدید در حین رانندگی، دویدن و … آسان است.
کشیدن رو به پایین بر روی ترک پد نیز معادل Glass UI از دکمه back است. ضربه رو به پایین برای خارج شدن از کارت های شخصی و تکرار دوباره این عمل برای خاموش کردن صفحه بکار گرفته می شود. همچنین در زمانی که شما سر خود را به بالا خم می کنید و سپس دوباره به پایین بر می گردانید، قادر به تنظیم گلس برای خاموش کردن صفحه هستید.
نگاه کنید، بدون استفاده از دستان خود!
حالا که بخش اصلی نرم افزار و سخت افزار گلس را بیان کردیم، در ادامه به تشریح موارد استفاده از این گجت گوگل می پردازیم.
در ساده ترین سطح، استفاده از گوگل گلس به معنای داشتن یک نمایشگر مانند اسمارت فون است که در فراز میدان دید چشم راست شما جای می گیرد. دریافت هشدا صوتی برای نوتیفیکیشن ها، یا چیزهایی مانند ناوبری یا ردیابی سلامتی از دیگر قابلیت های این عینک هوشمند است و یا حتی به معنای داشتن ۱۰۰ درصد دسترسی به یک دوربین خوب، Google search یا پیام رسانی بدون استفاده از دست می باشد.
از نظر ما، جنبه های hands-free (عدم استفاده از دست برای انجام برخی از کارها) چیزی است که گلس را از دیگر لوازم پوشیدنی مانند ساعت هوشمند مجزا می کند. احتمالا ساعت ها در ابتدا در میان عموم مردم راحت تر پذیرفته خواهند شد، اما گلس امکان انجام برخی وظایف مهم اسمارت فون-مانند را مطلقا بدون هیچ لمس مورد نیازی ارائه می دهد.
بخش hands-free از گلس با آویخته شدن به سر شما آغاز می شود. اگر شما مشخصه head wake-up در بخش تنظیمات گلس را فعال نمایید و سپس سر خود را به بالا تا ۳۰ درجه خم کنید، آنگاه نمایشگر گلس روشن خواهد شد. در این لحظه شما با بیان عبارت ” OK Glass” و سپس با بیان چیزهایی مانند send a message to Suzie” ،”take a picture” ،”record a video” ،”get directions to McDonald’s” یا “Google ‘who’s winning the Lakers game'” می توانید به کار خود ادامه دهید.
تا زمانی که گوگل، گجت گلس خود را در فروشگاه اپلیکیشن برای نرم افزارهای ثانویه ارائه دهد، فرمان صوتی “…OK Glass, Google” تنها ممکن است یک مشخصه بسیار خوب این دستگاه باشد. کوئری های پیشفرض نتایج وب بخصوص، کاربردی نیست (شما می توانید بر روی گلس وبگردی نمایید، اما این از تجربه ایده آل دور است). اما برای کوئری هایی که گوگل یک پاسخ مستقیم را ارائه می دهد (چیزی که این روزها بسیار بسیار رایج است)، این یک منبع شگفت آور معلق در هوا بالاتر از خط دید شما بحساب می آید. شما حتی می توانید آن را برای بهره بردن از مشخصه Google Now مانند تنظیمات یادآوری ها (چیزی که شما بر روی گلس دریافت خواهید کرد) و بررسی پیش بینی آب و هوا و ترافیک استفاده نمایید. و باز هم مهم این است که گلس می تواند این کارها را ۱۰۰ درصد بدون استفاده از دستان کاربر انجام دهد.
گجت دیجیتالی قرن ۱۹
تجربه استفاده از گلس در ملاعام همواره بزرگترین مانعی بود که ما در مراحل اولیه استفاده از این دستگاه داشته ایم. گلس کاملا حواس مردم را برای نگاه کردن به شما پرت می کند. برخی بصورت پنهان به عینک شما می نگرند، اما این عینک برای برخی کودکان هم عجیب و غریب بنظر می رسد و مستقیما به شما زل می زنند.
دوربین و عکاسی
گوگل گلس دارای یک دوربین ۵ مگاپیکسلی است که در جلوی بدنه اصلی خود، در قسمت راست منشور نمایشگر جای گرفته است. کیفیت تصاویر به اندازه کافی قوی است، حتی اگرچه این دوربین اساسا از بسیاری از اسمارت فون های پیشرفته چند سال پیش برتری دارد.
رزولوشن یا اپتیک آن پیشرفته نیست که موجب می شود تا این دوربین خاص باشد. بلکه چاشنی مخصوص این دوربین، چگونگی راه اندازی بسیار سریع و آسان آن برای استفاده است. یک کلید اختصاصی دوربین در بالای بدنه اصلی دستگاه (در زیر) جای گرفته است که در کل محل مناسبی می باشد (با ضربه زدن بر روی آن، عمل تصویربرداری و با نگه داشتن به پایین، عمل فیلمبرداری صورت می گیرد). اما نسخه آپدیت ماه دسامبر گلس از این سرعت و راحتی در یک سطح کاملا جدید بهره برده که اجازه می دهد تا شما با چشمک زدن یک عکس را بگیرید.
شما برای استفاده از این مشخصه باید گزینه ‘Wink for picture’ در بخش تنظیمات گلس را فعال نمایید، این گزینه اساسا تضمین می کند که شما هرگز عکسی را از دست نخواهید داد، بدون توجه به اینکه دست های شما در حال انجام کار دیگری هستند. با چشم راست خود، چشمک بزنید، منتظر بمانید تا صدایی بشنوید و سپس شما یک تصویر از هر آنچه که در فلاش بدان نگاه کردید بر روی صفحه گلس خواهید دید، این عکس برای اشتراک گذاری آماده است. شما برای این عمل هیچ نیازی به ضربه زدن بر روی دکمه فیزیکی، یا کشیدن بر روی تاچ پد، یا ذکر فرمان های صوتی ندارید. فقط چشمک و در نهایت دریافت عکس.
از آنجایی که صحنه دید دوربین بر روی صفحه، نمایش داده نمی شود، این نحوه عکس گرفتن با گلس می تواند برای قاب تصاویر کمی دشوار باشد (با اینحال آنچه که شما برای ویدئو در حال ضبط هستید را نمایش می دهد). هرچند این مشکل نباید آنقدرها هم بزرگ باشد، چرا که ما معمولا می توانیم بسیار خوب حدس بزنیم چگونه تصاویر قاب بندی خواهند شد.
پس از دریافت عکس، گزینه های فوری اشتراک گذاری همچون Google Hangouts، فیسبوک، +Google و توییتر در اختیار شما قرار خواهد گرفت، هر چند این لیست محدود است، برای مثال گزینه هایی برای پیوست فایل به جیمیل و MMS در این لیست لازم می باشد.
شما می توانید گلس را تنظیم نمایید تا بطور خودکار تصویر شما را در پوشه خصوصی شما در کتابخانه +Google برگرداند. بعلاوه می توانید بصورت دستی این تصاویر را از طریق اتصال گلس به PC با کابل USB انتقال دهید.
عمر باتری
باتری خیلی سریع تخلیه می شود، معمولا حدود ۵ تا ۷ درصد را در هر ساعت از دست خواهید، حتی با استفاده متوسط و سبک. با برقراری تماس های ویدئویی یا ضبط فیلم، باتری بسیار سریع تر تخلیه خواهد شد.
گوگل، عمر باتری یک روز را برای استفاده معمولی تبلیغ کرده است و البته ما به سختی در یک روز کامل قادر به استفاده از آن بودیم. اگر شما برنامه ریزی کرده اید تا کاری را برای مدت طولانی با صفحه روشن انجام دهید، احتمالا به شارژ مجدد آن قبل از پایان روز نیاز خواهید داشت.
البته اگر شما زمان زیادی را برای نشستن در پشت میز کامپیوتر خود صرف می کنید، می توانید همیشه از یک کابل استفاده کنید و توان گلس را از طریق پورت USB دستگاه PC خود در حالی همچنان آن را پوشیده اید، تامین نمایید.
لیست خواسته های ما
اولین نکته اینکه عمر باتری دستگاه باید بهینه شود. اما چه چیزهایی در لیست آرزوهای ما برای برآورده شدن توسط گوگل گلس وجود دارد؟
خوب، فروشگاه اپلیکیشن برای گلس یک مزیت بزرگ خواهد بود. هرچند شما می توانید از لحاظ فنی اپلیکیشن های بارگیری جانبی را از سراسر وب دانلود نمایید، روش اصلی برای نصب اپلیکیشن ها در حال حاضر از طریق اپلیکیشن همراه MyGlass گوگل برای اندروید و iOS می باشد. یک ترکیب خوب از برنامه های کاربری سوم شخص گوگل که بطور یکسان با برنامه هایی از شرکت هایی همچون Evernote ،Path ،New York Times ،CNN و IFTTT وجود دارد. اما این لیست همچنان نسبتا محدود است. در سال ۲۰۱۴، زمانی که مشتریان یک دستگاه موبایل گران قیمت را خریداری می کنند، انتظار داشتن نوعی از فروشگاه اپلیکیشن را هم دارند.
اگر گوگل بتواند به نحوی نمای گلس را کمی زیرکانه تر بسازد، بدیهی است یک مزیت بزرگ خواهد بود. ما مطمئن نیستیم که شرکت، طرح و شکل قطعات گلس را کوچک کرده و بعلاوه عمر باتری را افزایش دهد (حداقل به زودی چنین اتفاقی رخ دهد).
البته قیمت گذاری بزرگترین علامت سوال است. گوگل اظهار داشت که نسخه عرضه شده دارای قیمتی کمتر از برچسب ۱,۵۰۰ دلاری Explorer Edition خواهد بود، اما چقدر پایین تر است؟ اگر این دستگاه کمتر از ۳۰۰ دلار یا در همین حول و حوش فروخته شود، ممکن است مشتریان زیادی را به سمت خود بکشاند، اگر بالاتر از ۵۰۰ دلار باشد، در نتیجه فروش سخت تری را در میان عموم خواهد داشت و در صورتی که از ۱,۰۰۰ دلار یا بالاتر باشد، گوگل اساسا خود را در گوشه ای با همان گیرندگان اولیه (کسانی که نسخه بتای آن را تست کردند) نقاشی خواهد کرد.
چرا گلس؟
صرف نظر از چشم انداز موفقیت تجاری، در حال حاضر دلایل زیادی برای دوست داشتن گوگل گلس فعلی وجود دارد، چرا که همواره از برخی مشخصه های اساسی اسمارت فون-مانند، همچون پیام رسانی، تصاویر، گوگل، ناوبری و … بصورت کاملا hands-free (بدون نیاز به استفاده از دست) در میدان دید خود بهره خواهید برد، شما به سرعت این دستگاه را برای اساسی ترین کارهای محاسباتی تقریبی خود، منحصر به فرد می یابید. گرچه ممکن است یک معامله بزرگ نباشد، اما شما به سرعت استفاده چنین دستگاهی را درک خواهید کرد.
از لحاظ عقلانی، شما درک می کنید گوگل گلس، یک محصول پیشرفته است که بر روی سر شما امکان انجام وظایف را می دهد. اما در سطح تجربه، این آغاز چیزی است که آن ها از شما مصداق گرفته اند. این گجت شبیه به یک جفت پوشیدنی از لنزهای تماسی است.
آیا این یک محصول شگفت آور یا ناامید کننده است؟ ما می توانیم هر دو جنبه را بیبینیم، اما تاکنون فکر می کنیم که این یک تجربه بسیار جذاب بوده است. گلس از بسیاری از چیزهایی که شما در حال حاضر با گوشی خود انجام می دهید را بهره مند است، هرچند این قابلیت ها بطور کامل بر روی گلس یکپارچه نشده اند.
سوالاتی در اینجا مطرح می شود: طراحان و مهندسان گوگل در نسخه جدید چه چیز جدیدی را ارائه خواهند داد؟ آیا اندازه گلس را کاهش می دهند یا حداقل گلس را از لحاظ اجتماعی برای زمان کنونی، قابل قبول تر خواهند ساخت؟ آیا عمر باتری تا ۵۰ درصد یا بیشتر بهینه خواهد شد؟ آیا محدوده قیمت آن بین ۳۰۰ تا ۵۰۰ دلار خواهد بود؟ این ها سوالاتی است که تا زمان عرضه رسمی این عینک هوشمند باید منتظر پاسخ شان بمانیم.
منبع : gizmag
نظرات کاربران