دسترسی به اینترنت پرسرعت لای فای به عنوان بهترین جایگزین امواج رادیویی، استفاده از اینترنت اشیاء را به میزان قابل ملاحظه‌ای تسهیل می‌کند.نسل جدید ارتباطات بی‌سیم ما را با دنیایی آشنا می‌کند که در آن فقط از نور برای اتصال بی‌سیم به اینترنت و انتقال داده، استفاده می‌شود؛ بنابراین دیگر به مودم نیازی نخواهیم داشت و تنها با روشنایی حتی اندک، به‌راحتی می‌توانیم با سرعتی باورنکردنی یعنی سرعتی در حدود ۱۰۰ برابر سریع تر از Wi-Fi، به اینترنت دسترسی داشته باشیم.
این فناوری با استفاده از نور مرئی برای انتقال داده، سبب افزایش ۱۰ هزار برابری پهنای باند، کاهش هزینه و مصرف انرژی می‌گردد و به دلیل مانع‌شدن دیوار در مسیر عبور نور، امنیت بیشتری را نسبت به Wi-Fi در شبکه‌های محلی ایجاد می‌کند. نام این فناوری لای‌فای (Li-Fi) است که در ادامه به معرفی آن و نقش مهمی که می‌تواند در پیاده‌سازی اکوسیستم اینترنت اشیا ایفا کند، می‌پردازیم.
معرفی لای فای
لای‌فای (Li-Fi) برگرفته از دو کلمه Light و Fidelity است که توسط پروفسور دانشگاه ادینبورگ و از بنیان‌گذاران شرکت پیورلای فای «هارلد هاس» اختراع شد.
لای فای از مجموعه ارتباطات بی‌سیم نوری است که می‌تواند مکمل خوبی برای امواج رادیویی محسوب گردد. این فناوری از طیف نور مرئی، فروسرخ و نزدیک به فرابنفش استفاده می‌کند که توانایی انتقال حجم بالایی از داده را داراست و به عنوان راه‌حلی برای محدودیت‌های پهنای باند فرکانس‌های رادیویی، به شمار می‌آید.
برای پیاده‌سازی لای فای به هیچ ساختار خاصی نیاز نداریم و به‌راحتی می‌توانیم این فناوری را به زیرساخت موجود اضافه کنیم.
چراغ‌های LED به‌عنوان بستری برای لای فای و انتقال داده با سرعت‌بالا، به‌حساب می‌آیند که شرایط کارکرد و استفاده لای فای ازLED، همانند لامپ‌های LED، با روشن و خاموش شدن‌های متناوب و با سرعت‌بالا، صورت می‌پذیرد که قابل‌تشخیص برای افراد نیست.
امروزه شاهد استفاده گسترده از لامپ‌های LED هستیم که تنها با اضافه کردن یک دستگاه کوچک به این لامپ‌های LED و اتصال به شبکه، می‌توانیم به‌راحتی از فناوری لای فای بهره‌مند شویم.
با فناوری لای فای، تنها امکانی که لازم داریم که به اینترنت دسترسی داشته باشیم، روشن بودن لامپ‌ها بوده که حتی گفته‌شده است لای فای می‌تواند با نور خورشید و یا در محیط روشن، امکان اتصال به اینترنت را نیز فراهم کند.
مسئله ای مهم در آینده نه چندان دور
افزایش روزافزون دستگاه‌ها در اکوسیستم اینترنت اشیا و اتصال آنان به اینترنت، نیازمند پهنای باند بالا است که این امر به دلیل توسعه ناپذیر بودن فرکانس‌های رادیویی، از عهده وای فای که با امواج رادیویی کار می‌کند، خارج است.
برای افزایش سرعت با استفاده از فناوری ۵G نیازمند برج‌های مخابراتی هستیم که باید در فاصله‌های ۵۰ متری از هم قرار بگیرند، اما تصور شهرهایی که در هر ۵۰ متر یک برج مخابراتی قرار دارد، قطعاً خیلی ناخوشایند خواهد بود؛ به همین دلیل لای فای با پهنای باند بالا و استفاده از یک سیستم نوردهی شهری به‌راحتی می‌تواند حجم زیادی از اطلاعات را در بین انبوهی از دستگاه‌ها و افراد در یک شبکه گسترده با سرعت بسیار بالا انتقال دهد.
در اثر احداث و نگهداری این برج‌های مخابراتی هزینه‌ها و انرژی‌های زیادی مصرف خواهد شد که با لای فای دیگر نیازی نیست برج‌های مخابراتی به این صورت و با این فاصله از یکدیگر قرار بگیرند؛ پس بالطبع شاهد کاهش هزینه و مصرف انرژی نیز خواهیم بود.
لای‌فای در کنار وای فای، به کمک پیاده‌سازی اینترنت اشیا می‌آید، بدین‌صورت که دانلود اطلاعات بر روی لای فای و آپلود اطلاعات بر روی وای فای صورت می گیرد؛ بنابراین لای فای با تمام مزایای خوبی که دارد، به‌تنهایی و بدون حضور وای فای نمی‌تواند گردش اطلاعات را به‌خوبی در بین دستگاه‌های اینترنت اشیا انجام دهد. این دو فناوری به موازات یکدیگر می‌توانند زمینه مناسبی را برای پیاده‌سازی اینترنت اشیا فراهم کنند.
.
.
نظرات کاربران