تفاوت اینترنت VDSL و ADSL و فیبر نوری چه

اینترنت VDSL چیست و چه مزیت‌هایی دارد؟ به‌طور کلی چه تفاوت‌هایی بین اینترنت VDSL با اینترنت ADSL و اینترنت فیبر نوری وجود دارد؟ارائه‌دهندگان اینترنت پهن‌باند برای مشترکان‌ خود انواع خاصی از اتصالات را دردسترس قرار می‌دهند؛ البته اتصال اینترنت در ایران فعلا به‌صورت گسترده ازطریق ADSL صورت می‌پذیرد. بااین‌حال طبق اعلام محمدجواد آذری جهرمی، وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات، اینترنت ADSL قرار است به‌مروز زمان به VDSL ارتقا پیدا کند. جهرمی می‌گوید به‌لطف VDSL، سرعت اینترنت خانگی حداقل چهار برابر می‌شود.خط اشتراک دیجیتال یا DSL فناوری خاصی است که اینترنت پهن‌باند را با استفاده از خطوط تلفن خانه، برای کاربر مهیا می‌کند. شرکت‌های بزرگی در کشورهای مختلف، اینترنت خانگی را با اتکا به فناوری DSL دردسترس کاربران قرار می‌دهند؛ سه نوع اتصال شامل ADSL (خط اشتراک دیجیتال نامتقارن)، VDSL (خط اشتراک دیجیتال با نرخ بیت بسیار بالا) و UFB (فیبر نوری) امروز جزو محبوب‌ترین‌ها در سراسر دنیا هستند و مزیت‌های متنوعی را به کاربران ارائه می‌دهند. موارد یادشده تنها نوع DSL نیستند؛ درواقع فناوری‌هایی که بر بستر DSL توسعه داده شده‌اند شامل مواردی دیگر نظیر HDSL ،SDLS و… نیز می‌شوند. بااین‌حال فهمیدن تفاوت اصلی بین ADSL ،VDSL و فیبر نوری به شما امکان می‌دهد هنگامی که هر سه‌ی آن‌ها در سطح کشور به‌صورت گسترده دردسترس قرار گرفتند، بهترین گزینه‌ی ممکن را با درنظرگرفتن شرایط و نیازهایتان، انتخاب کنید.

اینترنت ADSL

ADSL مخفف عبارت Asymmetric Digital Subscriber Line به‌معنی «خط اشتراک دیجیتال نامتقارن» است. ADSL درواقع نوعی خاص از فناوری DSL به‌شمار می‌آید که با بهره‌گیری از سیم‌های مسی معمولی خطوط تلفن، امکان استفاده از اینترنت پهن‌باند را برای شما فراهم می‌کند. انتقال شبکه‌ی اینترنت ازطریق سیم‌های مسی بدون قطع تماس‌های صوتی صورت می‌پذیرد و مشکلی برای آن ایجاد نمی‌کند.

مزیت استفاده از فناوری ADSL برای اتصال به اینترنت این است که برای بهره‌ گرفتن از آن به هیچ‌گونه سیم ویژه‌ای نیاز ندارید و می‌توانید از همان سیم‌کشی تلفن خانه استفاده کنید. با استناد به همین موضوع متوجه می‌شویم که راه‌اندازی و استفاده از اینترنت ADSL هزینه‌ی کمتری روی دست کاربر می‌گذارد؛ در ضمن این نوع اتصال در مقایسه‌ با VDSL و فیبر نوری به‌شکل گسترده‌تری برای کاربران دردسترس قرار می‌گیرد، چون همان‌طور که گفتیم نیاز به تجهیزات خاص و ویژه‌ای ندارد.

با استفاده از ADSL می‌توانید با سرعت حداکثر ۲۴ مگابیت‌برثانیه محتوای موردنظرتان را از اینترنت دانلود کنید؛ اما در این فناوری، سرعت آپلود بسیار محدودتر است. ناگفته نماند سرعت نهایی دانلود و آپلود شما صرف‌نظر از سرویسی که از شرکت‌های مختلف خریداری می‌کنید، به کیفیت سیم‌ نیز ربط دارد. اگر سیم‌ تلفنی که استفاده می‌کنید قدیمی و بی‌کیفیت باشد، سرعتی کمتر از آن‌چه فکرش را می‌کنید دریافت خواهید کرد. از موارد دیگری که تأثیری درخورتوجه روی سرعت دانلود و آپلود ADSL دارند می‌توانیم به فاصله‌ی شما از مرکز مخابراتی و همچنین وجود نویز روی خط اشاره کنیم.

همان‌طور که اشاره کردیم، ADSL به‌معنی خط اشتراک دیجیتال نامتقارن است؛‌ اما عبارت «نامتقارن» در نام این فناوری،‌ چه معنایی دارد؟ در سرویس‌های ADSL سرعت دانلود و آپلود تفاوت بسیار زیادی با یکدیگر دارند؛ درواقع سرعت دانلود بسیار بیشتر از آپلود است. از همین‌رو به این نوع فناوری، خط اشتراک دیجیتال نامتقارن می‌گویند. فناوری دیگری بر بستر ADSL توسعه داده شده است که +ADSL2 نام دارد و امروزه به‌شکلی گسترده در ایران مورداستفاده قرار می‌گیرد. +ADSL2 به‌عنوان نسل جدید فناوری ADSL مخصوص آن‌دسته از کاربرانی است که در فاصله‌ی حداکثر ۲ کیلومتری از مرکز مخابراتی ساکن هستند.

اینترنت VDSL

فناوری دیگری که بر بستر DSL توسعه داده شده و این روزها ممکن به‌دفعات اسم آن را در جاهای مختلف شنیده باشید، VDSL نام دارد. VDSL مخفف عبارت Very-high-bitrate Digital Subscriber Line به‌معنی «خط اشتراک دیجیتال با نرخ بیت بسیار بالا» است و در مقایسه با ADSL شباهت بیشتری به اینترنت کابلی (Cable Internet) دارد. درواقع گرچه VDSL نیز بر مبنای DSL توسعه داده شده است، اما بین این فناوری و اینترنت کابلی شباهت‌هایی به‌چشم می‌خورد.

سرعت اینترنت VDSL

براساس گفته‌‌های کارشناسان، VDSL می‌تواند در مقایسه با ADSL تا سه برابر سرعت دانلود بالاتری را فراهم کند. نکته‌ی مهم دیگر درمورد این فناوری، به سرعت آپلود برمی‌گردد. سرعت آپلود اینترنت‌های VDSL به‌میزان ۱۰ برابر بیشتر از ADSL است.

نسل اولیه‌ی سرویس‌های VDSL مبتنی‌بر سیم‌های مسی با توانایی انتقال فرکانس ۲۵ کیلوهرتز تا ۱۲ مگاهرتز هستند. این سیگنال نشان می‌دهد نسل اول VDSL می‌تواند سرعت دانلود ۵۲ مگابیت‌برثانیه و سرعت آپلود ۱۶ مگابیت‌برثانیه را ارائه دهد. سرویس‌های VDSL پتانسیلِ این را دارند که سرعت آپلودی در حدود ۶۰ مگابیت‌برثانیه را به کاربر ارائه دهند؛ البته دریافت این سرعت بالا، به معیارهای مختلفی بستگی دارد. اگر فاصله‌ی کمی با مرکز مخابراتی داشته باشید، امکان دستیابی به این سرعت بالا نیز برای‌تان فراهم می‌شود. ناگفته نماند در نسل دوم VDSL یعنی VDSL2 از سیم‌هایی مسی با توانایی انتقال فرکانس ۳۰ مگاهرتزی بهره گرفته می‌شود؛ به‌لطف این نوع سیم، سرویس‌های VDSL2 سرعت دانلود و آپلود حیرت‌انگیز ۱۰۰ مگابیت‌برثانیه را ارائه می‌دهند.

برخلاف آنچه درمورد ADSL ذکر کردیم، سرعت دانلود و آپلود ارائه‌شده توسط VDSL یکسان است؛ از این رو در نام آن، عبارت «نامتقارن» به‌چشم نمی‌خورد. VDSL برای دستیابی به این هدف، به‌شکلی کارآمدتر از خطوط تلفن استفاده می‌کند. درواقع مسیر سیم‌های VDSL به‌گونه‌ای طراحی می‌شود که فاصله‌ای که سیگنال برای رسیدن به کاربر باید طی کند، کاهش می‌یابد. کمتر شدن این فاصله به‌معنی کاهش افت کیفیت سیگنال و دستیابی به اتصالی قابل‌اتکاتر است. اگر پهنای باند بیشتری دراختیار داشته باشید، کیفیت سرعتی که دریافت می‌کنید در مقایسه با کیفیت سرعت ارائه‌شده توسط ADSL، بسیار بهتر خواهد بود. البته فراموش نکنید کیفیت سیم‌های مسی و البته طول آن‌ها می‌توانند به‌نوبه‌ی خود روی سرعت اینترنت VDSL نیز اثر بگذارند.

اینترنت فیبر نوری

UFB مخفف عبارت Ultra-Fast Broadband به‌معنی «پهن‌باندِ فوق‌سریع» است و معمولا از آن با نام اینترنت فیبری یاد می‌شود. اینترنت UFB طی سال‌های اخیر در کشورهای زیادی به‌طور ویژه توسعه پیدا کرده و توانسته است توجهات زیادی را به‌خود جلب کند. اینترنت فیبری با وعده‌ی ارائه‌ی سرعت دانلود و آپلود یک گیگابیت‌برثانیه آغازبه‌کار کرد، اما آمار نشان می‌دهند که این نوع اینترنت به‌طور معمول به سرعت دانلود و آپلود ۳۰۰ مگابیت‌برثانیه دست پیدا می‌کند. اینترنت فیبری هنوز هم پتانسیل بسیار زیادی برای بهبود دارد و بسیار از خانوارهای پرچمعیت و کسب‌و‌کارهایی که به اینترنت بسیار پرسرعت و باکیفیت نیازمند هستند، به استفاده از آن روی می‌آورند.

در اینترنت UFB خبری از استفاده از خطوط تلفن ثابت نیست. UFB برای ارائه‌ی اینترنت به بهره‌گیری از کابل‌های فیبر نوری با اندازه و وزن کمتر نسبت‌به خطوط تلفن عادی، روی می‌آورد. این کابل‌های فیبر نوری دارای رشته‌هایی خاص هستند که درون محفظه‌ای غیررسانا جای گرفته‌اند. رشته‌های یادشده به‌جای انتقال سیگنال‌های الکتریسیته، سیگنال‌های نوری را منتقل می‌کنند، بنابراین مقوله‌هایی مانند تداخل در آن‌ها ازطریق سیم‌های برق یا آسیب واردشدن ازطریق برخورد صاعقه، برای کابل‌های فیبر نوری مطرح نمی‌شود. به‌بیانی بهتر، کابل‌های فیبر نوری مقاومت بیشتری در برابر آسیب‌دیدن ازطریق عوامل محیطی از خود نشان می‌دهند.

بهره گرفتن از کابل‌های فیبر نوری باعث می‌شود اتصالِ فراهم‌شده یکی از باکیفیت‌ترین و باثبات‌ترین اتصالات پهن‌باندی باشد که در سراسر دنیا ارائه می‌شود. فراموش نکنید برای استفاده از اینترنت فیبری باید کابل‌هایی به‌صورت جداگانه به سمت خانه‌ی شما کشیده شود. بنابراین به‌طور کلی هزینه‌ی راه‌اندازی و استفاده از اینترنت فیبری بسیار بیشتر است. اینترنت فیبری بیشتر به درد کسب‌و‌کارها می‌خورد. درحال‌حاضر در ایران، اینترنت فیبر نوری تنها از سوی شرکت مخابرات ارائه می‌شود.

سرعت اینترنت فیبر نوری

اینترنت فیبر نوری درحال‌حاضر مراحل اولیه‌ی توسعه‌اش را در ایران سپری می‌کند و زمان زیادی تا عرضه‌ی گسترده‌ی آن در سراسر کشور باقی مانده است. از طرفی، کسانی که در مناطق غیرشهری زندگی می‌کنند، قطعا به این‌زودی‌ها اینترنت فیبر نوری را دریافت نخواهند کرد. بااین‌حال اگر در هر زمانی اینترنت فیبر نوری در شهر شما دردسترس قرار گرفت، بهتر است بدانید سرعت دانلود و آپلود بسیار بالایی برایتان فراهم می‌کند. درواقع اینترنت فیبر نوری مخصوص کسانی است که حجم زیادی از داده را ازطریق اینترنت منتقل می‌کنند. برخلاف اینترنت‌های بر بستر DSL، در اینترنت فیبر نوری صرف‌نظر از اینکه در کجا هستید و چه فاصله‌ای با مرکز دارید، یک نوع کیفیت دریافت می‌کنید.

تفاوت بین اینترنت ADSL با اینترنت VDSL و اینترنت فیبر نوری

فناوری‌های VDSL و ADSL به‌منظور رساندن اینترنت به کاربر از سیم‌های مسی استفاده می‌کنند. سرعتی که از اینترنت ADSL دریافت می‌کنید به فاصله‌تان از مرکز مخابراتی بستگی دارد. هرچه فاصله‌ی شما دورتر باشد، اینترنتی که دریافت می‌کنید کیفیت کمتری دارد و برعکس. اگر تنها استفاده‌ی شما از اینترنت برای کارهایی نظیر وب‌گردی، بررسی ایمیل و مشاهده‌ی شبکه‌های احتماعی است،‌ ADSL کاملا کارتان را راه می‌اندازد. VDSL فناوری تازه‌تری نسبت‌به ADSL به‌شمار می‌آید که همچون ADSL از سیم‌های مسی تلفن برای خدمت‌رسانی به کاربر بهره می‌گیرد. بااین‌حال سرعت دانلود و آپلودی که VDSL توانایی دستیابی به آن را دارد، چندین برابر بیشتر از ADSL است.

اگر از اینترنت برای کارهایی نظیر استریم، انجام بازی‌های آنلاین یا برگزاری جلسات ویدئویی متعدد استفاده می‌کنید، VDSL انتخابی منطقی به‌شمار می‌آید، به‌خصوص اگر اینترنت فیبر نوری در منطقه‌ی شما ارائه نمی‌شود. در اینترنت VDSL نیز فاصله‌ی شما از مرکز مخابراتی روی کیفیت اینترنت اثرگذار است. UFB اینترنت سریع‌تر و قابل‌اتکاتری را به‌شما ارائه می‌دهد. این فناوری برای ارائه‌ی اینترنت از کابل‌های فیبر نوری استفاده می‌کنند. کابل‌های فیبر نوری سرعت پهن‌باند حداکثر ۲۰ برابر بیشتری نسبت‌به کابل‌های مسی ارائه می‌دهند. به‌لطف کابل فیبر نوری، چندین دستگاه می‌توانند به‌صورت هم‌زمان به اینترنت متصل شوند، بدون اینکه افت کیفیت در اینترنت به‌وجود بیاید. برخلاف سیم‌های مسی، عملکرد کابل‌های فیبر نوری با افزایش مسیر، کاهش پیدا نمی‌کند. این یعنی اهمیتی ندارد که چقدر از مرکز مخابراتی دور هستید؛ اینترنتی که ازطریق فیبر نوری دریافت می‌کنید کیفیت یکسانی دارد.

فیبر نوری آینده‌ی اینترنت را تشکیل می‌دهد. اینترنت بر بستر فیبر نوری نسبت‌به اینترنت‌های VDSL و ADSL تأخیر کمتری دارد و کمتر با مشکل نویز مواجه می‌شود. کابل‌های اینترنت فیبر نوری نسبت‌به کابل‌های مسی، ظرفیت بیشتری برای حمل داده دارند و اینترنت بسیار پرسرعت‌تری را به‌همراه می‌آورند. به‌علاوه همان‌طور که اشاره کردیم به‌لطف اینترنت فیبر نوری، مشکل فاصله داشتن از مرکز مخابراتی هم حل می‌شود؛‌ به‌عبارتی دیگر، دور بودن از مرکز مخابراتی به‌معنی دریافت سرویس کم‌کیفیت نخواهد بود. با همه‌ی این‌ها نباید فراموش کنید که را‌ه‌اندازی اینترنت فیبر نوری امروزه پرهزینه‌تر است. همچنین این نوع اینترنت در ایران به‌صورت گسترده دردسترس قرار ندارد.

کدام یک بهتر است؟ اینترنت VDSL، اینترنت ADSL یا اینترنت فیبر نوری؟

دردسترس بودن و قیمت سرویس‌ها، قطعا اصلی‌ترین فاکتورها هنگام انتخاب VDSL ،ADSL و UFB هستند. درحال‌حاضر اینترنت‌های فیبر نوری و VDSL به‌صورت گسترده عرضه نمی‌شوند؛ بنابراین فعلا باید متکی‌بر فناوری ADSL باشید. اما هرچه زمان می‌گذرد، قطعا زیرساخت‌های کشور برای دستیابی گسترده به فیبر نوری و VDSL توسعه‌ی بیشتری پیدا می‌کند. اگر به مرحله‌ای رسیدیم که هر سه نوع اینترنت به‌صورت گسترده در همه‌جای ایران قابل‌دسترس بودند، می‌توانید به انتخاب بهترین گزینه فکر کنید.

در نظر داشته باشید که در سرویس‌های مبتنی‌بر فناوری DSL (به‌خصوص ADSL) فاصله‌ی شما از مرکز مخابراتی تأثیر مهمی روی کیفیت سرویسی که دریافت می‌کنید دارد. فاکتور دیگری که باید در نظر بگیرید، نیاز‌هایتان است. باید تعیین کنید که چه‌نوع کاربری هستید. اگر استفاده‌ی شما از اینترنت به مواردی مانند بررسی ایمیل، وب‌گردی و مشاهده‌ی شبکه‌های اجتماعی محدود می‌شود، قطعا ADSL بهترین گزینه است. این سرویس هم هزینه‌ی کمتری نسبت‌به بقیه دارد و هم به‌خوبی کار شما را راه می‌اندازد. اگر ازطریق اینترنت به انجام کاری نظیر استریم می‌پردازید، VDSL گزینه‌ای بهتر به‌شمار می‌آید. این سرویس در مقایسه‌ با ADSL سرعت آپلود بسیار بهتری دارد و برای استفاده از آن، مجبور نیستید متحمل هزینه‌های فیبر نوری شوید.

ناگفته نماند اینترنت VDSL گزینه‌ای مناسب برای کسب‌و‌کارهای کوچک‌ که دارای شبکه‌های داخلی هستند نیز به‌شمار می‌آید. برای کاربرانی که استفاده‌ی بسیار گسترده‌تری از اینترنت دارند یا حتی خانواده‌های پرجمعیت و کسب‌و‌کارهای بزرگ، جایی که هر روز چندین دستگاه به‌صورت هم‌زمان حجم زیادی از داده را ازطریق اینترنت منتقل می‌کنند، اینترنت فیبری بهترین عملکرد را دارد و مناسب‌ترین گزینه است. پس از اینکه فهمیدید کدام‌یک از انواع اینترنت پهن‌باند مخصوص شما است، به بررسی شرکت‌های مختلف ارائه‌دهنده بپردازید و بهترین را انتخاب کنید.