باز هم معماری و باز هم شاهکاری دیگر. معماری یک هنر کاملاً انسانی است. یک معمار محلی را می‌پردازد، که با روح و جسم انسان آمیخته می‌شود. محلی که در نهایت جسم انسان را در آغوش می‌کشد تا روح او را بیفزاید.شاهکار این پست “خانه باتلو” است. خانه ای که توسط معمار برتر و متفاوت اسپانیایی آنتونی گادی ای کُرنت (به اسپانیایی: Antoni Gaudí i Cornet) (۲۵ ژوئن ۱۸۵۲ – ۷ ژوئن ۱۹۲۶) معمار کاتالونیایی که از بزرگترین معماران دو قرن اخیر شناخته می‌شود، ساخته شد. برای مطالعه زندگینامه این معمار بزرگ به اینجا بروید.
[divider]
[crp limit=”3″ heading=”1″ cache=”0″]
[divider]
گادی سبکی متفاوت داشت و این تفاوت در تمام کارهایش فریاد می‌زند. کارهای این معمار اکثراً مذهبی هستند. ولی بزرگترین اثر غیر مذهبی این اعجوبه معماری جهان، خانه ای در بارسلونای اسپانیا به نام “باتلو” است.
طراحی
شما یک گوشه تیز در هیچ کجای این خانه نمی‌یابید. تمام طرح این خانه با استفاده از منحنی‌های زیبا و پویا طراحی شده است. در نگاه اول انگار این خانه، خانه جادوگران است. ولی وقتی در خانه قدم می‌زنید حسی انسانی و والا منتقل می‌شود.
خانه در مرکز بارسلونا قرار دارد و متعلق به چوزپ باتلو بود. تا به حال برای جلوگیری از تخریب این شاهکار چندین بار مرمت شده است. خوب که به نمای خانه و منحنی‌ها بنگرید ، گویی اسکلت و استخوانی انسانی دارد. همین باعث شده که به آن House of Bones بگویند.
گادی هنر را به والاترین شکل در ساخت این اثر بکار برده است. طبقه اول این خانه پنجره‌ها و تزیین‌هایی به سبک گوتیک دارد. پنجره‌های بیضی و نامنظم و استفاده از موزاییک‌های رنگارنگ و کاشی‌های شکسته، روحی به کالبد استخوانی این بنا می‌دمد. سقف قوسی آن به پشت اژدها تعبیر شده است.
اتاق زیر شیروانی
این اتاق قبلاً به عنوان انباری و لباسشویی استفاده می‌شد. به همین دلیل ساده طراحی شد. ولی با این حال قوس‌ها و منحنی‌ها حتی در اینجا بکار برده شده است. باز هم سقف این قسمت نیز پشت اژدها را تداعی می‌کند.
طبقه نجیب زادگان و موزه
این طبقه که طبقه همکف ساختمان است، وسعتی برابر با هفتصد متر مربع دارد. یک ورودی خصوصی به سالن، نجیب زادگان را به این طبقه هدایت می‌کرد. نورگیرهایی شبیه طرح روی لاکِ لاک پشت، نور را به داخل سالن هدایت می‌کنند. در قسمتی از این طبقه محلی دو نفره برای عشاق، همراه با شومینه ای زیبا و قارچی شکل در نظر گرفته شده است. دکور این سالن و طبقه، استادانه ساخته شده است و زیبایی خاصی تمام طبقه را در بر گرفته است.
در سال ۲۰۰۲ سالن نجیب زادگان برای بازدید عموم باز شد و به مردم اجازه داده شد که از آن دیدن کنند. دو سال بعد طبقه پنجم خانه نیز کاملاً ترمیم و بازسازی شد و اتاق زیر شیروانی نیز برای بازدید آماده شد. در سال ۲۰۰۵ خانه باتلو توسط سازمان یونسکو به عنوان میراث جهانی ثبت شد.
سقف
همانطور که گفتیم سقف خانه و تراس آن پشت و ستون فقرات اژدها را تداعی می‌کند و این محبوب ترین قسمت طراحی خانه است. گادی با استفاده از چهار دودکش روی سقف و کاشی‌های رنگارنگ ستون فقرات یک حیوان زنده را به تصویر می‌کشد.
نمای بیرونی
نما از سه بخش مجزا تشکیل شده که به صورتی هنرمندانه یکپارچه شده است. طبقه همکف که پایین تر از طبقه اصلی قرار دارد، با استفاده از ماسه سنگ با خطوط موج دار نماسازی شده است. بخش مرکزی آن با بالکن‌های بیرون زده و رنگارنگ است. بالای بنا یک تاج زیبا مانند یک شیروانی بزرگ در نظر گرفته شده است. این تاج اتاقی را که به عنوان انبار و مخزن آب استفاده می‌شد ، پنهان می‌کند.
کاشی‌های سقف
جدا از سقفِ پشت اژدها مانند آن ، یک پنجره مثلثی شکل در سمت راست، چشم انسان را شبیه سازی می‌کند. می‌گویند این پنجره جهت دیدن اثر دیگر گادی “کلیسای ساگاردا فامیلیا” ساخته شده است، که به طور همزمان با این بنا ساخته شد.ولی در حال حاضر با احداث بناهای دیگر، جلوی دید این پنجره را گرفته اند. بازی با رنگ گادی در این بنا به صورت استادانه، پویا و بسیار زیبا انجام شده است.
بخش مرکزی نما
بخش مرکزی نما دریاچه ای نیلوفری و آبی را تداعی می‌کند. این دریاچه امواجی ملایم با استفاده از بازتاب شیشه ، کاشی و موزاییک را شبیه سازی می‌کند. در نهایت در بالای بخش مرکزی بالکن‌های کوچک، با استفاده از آهن و دید زیبایی شناختی ، بیرون آمده است.
نتیجه گیری
خانه باتلو اوج هنر یک معماری متفاوت است. گادی تمام کارهای مذهبیش را با ساخت این بنا تکمیل کرد. او از ترکیب اجسام جامد و ساکن، طرحی پویا و زنده را ساخت. بیننده به محض دیدن ساختمان، محسور و مجذوب نمای دریاچه مانند آن می‌شود. مصالح به قدری زیبا به کار برده شده است که گویی هیچ کدام مجزا از هم نیست. منحنی‌ها انگار با بیننده در سخن هستند.
شاهکار گادی تصویرکننده هنر، معماری و مدرنیته ناب است.
نظرات کاربران