وقتی برای اولین بار در دهه ۸۰، چاک هال ایده پرینت اشیای سه‌بعدی را در سر می‌پروراند، بسیاری آن را یک داستان علمی-تخیلی و به دور از واقعیت تلقی کردند.اما امروزه با افزایش تعداد پرینترهای سه‌بعدی، زمان آن فرا رسیده تا این ماشین‌ها بتوانند اشکال و سازه‌هایی بسازند که تا پیش از این هرگز امکان‌پذیر نبود. این فناوری احتمالا عصر جدیدی در صنعت را رقم خواهد زد؛ عصری که در آن برای تولید برخی از محصولات نیازی به کارخانه نیست و یک کاربر عادی هم می‌تواند از قطعات هواپیما گرفته تا اسباب‌بازی‌های محبوبش را خود تولید کند. این فناوری می‌تواند در عرصه‌های مختلفی، از داروسازی گرفته تا صنایع غذایی تحولاتی چشمگیر ایجاد کند. در این نوشته به برخی از مهم‌ترین کاربردهای پرینترهای سه‌بعدی می‌پردازیم.
ارگان‌های مصنوعی بدن
نوجوان ۱۴ ساله سودانی به نام دانیل عمار در سال ۲۰۱۲، در حمله شورشیان به خانه‌اش به‌شدت زخمی شد. یک جراح آمریکایی توانست زندگی دوباره‌ای به او ببخشد، اما عمار دست چپش را از دست داد. میک البینگ، مدیر اجرایی یک شرکت تحقیقاتی به نام «آزمایشگاه ناممکن‌ها» به مقاله‌ای درباره عمار و شرایط اسفبار او برخورد. سپس آزمایشگاهی در یک بیمارستان سودانی تاسیس و آن را به پرینترهای سه‌بعدی مجهز کرد؛ پرینترهایی که با قیمتی کمتر از یکصد دلار اعضای بدن می‌ساختند.
امروزه پژوهشگران اتودسک و دانشگاه تورنتو در حال توسعه نرم‌افزارهایی هستند که پس از اسکن ابعاد اعضای بدن، می‌تواند عضو قطع‌شده را با قیمتی ناچیز پرینت کند.
صنایع داروسازی
![[ANNUAL EVENT TITLE]](http://newsit.ir/wp-content/uploads/2014/11/EarPhoto1.jpg)
یک پرینتر سه‌بعدی با کمی دخل و تصرف می‌تواند به جای لایه‌های پلاستیکی یا فلزی، مواد دارویی را اسپری کرده و واکنش‌های شیمیایی تولید کند. این فرایند تحولی در داروسازی‌های سفارشی ایجاد خواهد کرد. پژوهشگران دانشگاه گلاسکو در سال ۲۰۱۲ از یک پرینتر سه‌بعدی برای تولید طیف گسترده‌ای از ترکیبات، از جمله موارد موثر در درمان سرطان استفاده کردند. مارک سیمس، یکی از پژوهشگران این دانشگاه می‌گوید: «در آینده می‌توانید ترکیبات شیمیایی رایج را خریداری کنید، آنها را به یک پرینتر سه‌بعدی بدهید تا با مخلوط و فیلتر کردن‌شان داروی تجویزی را به شما تحویل دهند». پرینترهای سه‌بعدی به‌زودی هزینه‌های دارو و درمان را به‌شدت کاهش می‌دهند؛ با این حال فناوری دردسرهای خاص خودش را هم دارد. همین پرینترها ممکن است روزی توجه فروشندگان مواد روان‌گردان را به خود جلب کنند.
مواد خوراکی
در نمایشگاه محصولات الکترونیک لاس‌وگاس امسال، شرکتی به نام ۳D سیستمز، از پرینترهایی رونمایی کرد که برای طراحی و تولید مواد خوراکی مثل شکلات یا وانیل با طرح‌های دلخواه بهینه شده بودند. برای تولید این نوع شکلات‌ها کاربر فقط مواد اولیه را در دستگاه می‌ریزد و با انتخاب یا طراحی دلخواهی آنها را به خروجی می‌فرستد. این ماجرا فقط محدود به تولید شکلات نیست و برخی از شرکت‌ها از این روش برای ساخت شمع یا پاستا هم استفاده کرده‌اند.
خانه‌های سفارشی
در آینده‌ای نزدیک احتمالا بتوانید طرح دلخواه خانه‌تان را از اینترنت دانلود کنید و آن را به یک پرینتر مخصوص ساخت‌وساز بدهید. یک شرکت ساخت‌وساز چینی این رویای جذاب را به واقعیت تبدیل کرده و با پرینترهای سه‌بعدی غول‌پیکرش با استفاده از لایه‌های سیمان و زباله‌های بازیافتی، خانه‌های متعددی ساخته است. هرچند این خانه‌ها آن‌قدرها هم جذاب نیستند، اما هزینه تولیدشان تنها به پنج هزار دلار می‌رسد و بنا به ادعای شرکت روزانه می‌توان ده مورد از این خانه‌ها ساخت.
شرکت دیگری در اسلوونی قرار است تا انتهای امسال سه مدل متفاوت از پرینترهای سه‌بعدی برای ساخت خانه معرفی کند (برای دیدن نمونه خانه‌ها سری به آدرس bit.ly/1urT3Yn بزنید).
اتومبیل‌های سفارشی
مدت زیادی است که از پرینترهای سه‌بعدی برای ساخت قطعات خودرو استفاده می‌کنند، لیکن جیم کور (مخترع) به همراه تیمش گامی فراتر در این زمینه برداشته و با پرینتر سه‌بعدی‌اش خودروهایی کامل می‌سازد. برای اولین بار مجله وایرد در سال ۲۰۱۳ خبر از تولید یک خودروی سه چرخ توسط پرینترها داد که عمدتا از پلاستیک ساخته شده بود. ساخت این خودرو نزدیک به ۲۵۰۰ ساعت زمان برد و این بدان معنی است که بعید نیست تا چند سال آینده شاهد خودروهایی از این دست در نمایشگاه نزدیک خانه‌تان باشید.
هنر سه‌بعدی
کزمو ونمان، از هنرمندان کالیفرنیای جنوبی با استفاده از یک پرینتر سه‌بعدی به تولید مجسمه‌های معروف جهان اقدام کرده است. برای مثال، او مجسمه یونانی اسب سلنه را با مواد پلاستیکی بازتولید کرده و برای آنکه رنگ مرمرین مجسمه حفظ شود، آن را رنگ‌آمیزی کرده است. ونمان کارش را به آثار دوران باستان محدود کرده تا قوانین کپی‌رایت شامل حالش نشود. شاید روزی پرینترهای سه‌بعدی به موزه‌هایی مثل اسمیتسونیان (که هر بار تنها دو درصد از ۱۴ میلیون اثر هنری را نمایش می‌دهد)، امکان بدهد کارهای هنری‌شان را دیجیتالی کنند و نسخه‌هایی از آنها را به سرتاسر جهان بفرستند. شاید روزی هر اثر هنری دلخواهی را بتوانیم از یک تولیدکننده هنری خریداری کنیم.
اسلحه‌های سه‌بعدی
یک فعال آنارشیست تگزاسی در سال ۲۰۱۳، با ساخت اسلحه توسط پرینتر سه‌بعدی سروصدای زیادی در رسانه‌ها به راه انداخت. او توانسته بود با تغییر مواد طوری اسلحه را طراحی کند که دستگاه‌های امنیتی فرودگاه آن را تشخیص ندهند. در حدود یک‌سال بعد مقامات ژاپن ( کشوری که حمل اسلحه در آن ممنوع است)، جوان ۲۷ ساله‌ای را به جرم ساخت پنج اسلحه دستگیر کردند. سازنده این اسلحه‌های پلاستیکی و کارا، طرح‌های اصلی را از اینترنت دانلود کرده و آنها را به پرینتر سه‌بعدی‌اش ارسال کرده بود. مجله وایرد در سال ۲۰۱۴ نوشت: «سازندگان اسلحه مدتی است تولید اسلحه‌های قدرتمند را توسط پرینترهای سه‌بعدی یاد بگیرند و این احتمالا زنگ خطری برای دولت‌های آینده خواهد بود.»
نظرات کاربران