بیتکوین چیست و چگونه کار می کند؟

کمی شبیه پول است… و کمی هم شبیه حباب های مالی. نامش بیت کوین است، و در یک چشم به هم زدن در همه جا سبز شده تا آینده احتمالی پول ها را در کسری از زمان معاصر به ما نشان دهد. بیتکوین اساسا نوعی پول مجازی است که در بستر اینترنت، کامپیوترهای پر قدرت، و البته به واسطه علاقه بسیاری افراد به استفاده از شکل های جدیدی از پول های مبادله ای، به وجود آمده.بیت کوین شباهت های زیادی با سایر ارزها دارد ولی مهمترینش، پذیرفته شدن بیشتر و بیشتر توسط تجار، خرده فروش ها و مردم عادی، چه آنلاین و چه آفلاین، به عنوان راهی برای دریافت و پرداخت است. این روزها خرید پیتزا با بیتکوین هم در برخی کشورها ممکن است، یا حتی انجام خریدهای روزانه در سوپرمارکت ها.بیتکوین یک پول غیر متمرکز است و توسط هیچ دولتی پشتیبانی نمی شود. این بخشی از جاذبه آن است.

[divider]
[crp limit=”3″ heading=”1″ cache=”0″]

[divider]

با این حال، بیتکوین خیلی با ارزهای سنتی فرق دارد. برخلاف دلار و پوند و یورو، بیتکوین توسط هیچ دولتی پشتیبانی نمی شود. بلکه نوعی پول کاملا غیرمتمرکز است. بیتکوین به هیچ نوع سیستم بانک مرکزی یا سیستم کنترل پولی متصل نیست و این بخشی بزرگ از جاذبه آن است. در عوض، به جای تبدیل شدن به بخشی از یک سیستم که اغلب توسط حرص و طمع افراد یا دستکاری های قدرت ها قابل آلوده شدن است، این ارز در دنیایی آنلاین گسترش یافته که توسط ریاضیات و پروتکل های رمزگذاری هوشمند هدایت می شود.برای شروع باید بیتکوین را با روش های رایج نظیر کارت های اعتباری بین المللی، یا در برخی کشورها از طریق جا به جایی پول در سیستم بانکی، یا حتی پرداخت دستی پول، خریداری کرد. بیتکوین ها به حساب شخصی بیتکوین شما منتقل می شوند و امکان ارسال و دریافت آنها به طور مستقیم به خریدار یا از فروشنده را دارید، بدون اینکه نیازی به وجود یک واسطه نظیر بانک یا شرکت های صادرکننده کارت های اعتباری باشد.

بیتکوین معادل دیجیتال انتقال پول به روش دست-به-دست است، یعنی تقریبا غیرقابل ردگیری!

با حذف واسطه های میانی در تبادلات، جا به جایی بیتکوین بدون هزینه های موسساتی صورت می گیرد. هر طرف تبادل، ناشناس بودن خود را حفظ می کند که این البته برای طرف های درگیر خوبی ها و بدی هایی دارد. خرج کردن و گرفتن بیتکوین ها به آسانی فرستادن یک ایمیل است، قابل انجام با کامپیوتر یا تلفن هوشمند. این سادگی مانع از آن شده که سیستم ریاضیاتی بسیار پیچیده ای که تمام نقل و انتقالات را محافظت می کند و امنیت و رسمی بودن آنها را تایید، مورد توجه افراد قرار گیرد.در ادامه مطلب با نیوزآی تی همراه باشید تا به چگونگی خیزش راز آلود بیت کوین بپردازیم، و البته لایه های درونی شبکه ای که این “ارز-سری” (crypto-currency) را سر پا و فعال نگه می دارد نیز نگاهی بیندازیم.

 پیدایش بیتکوین

شکل گیری بیتکوین از افسانه های اینترنتی است. در سال ۲۰۰۸، فرد یا افرادی با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو سَنَدی را منتشر کردند که در آن به امکان پدیدآوردن طرح مفهومی بیتکوین پرداخته شده بود. ناکاموتو بحران مالی ۲۰۰۸، شکست ارزهای پشتیبانی شده توسط دولت ها، و فساد سیستم بانکداری فعلی را از جمله عوامل انگیزه بخش برای اختراع ارزی جدید ذکر کرده بود. امروزه بیتکوین را نوعی پول خالص تر می دانند که می تواند برای شهروندان عادی دنیای به هم پیوسته مان عمل کند و نه اینکه به عنوانی اهرمی توسط دولت ها بر علیه آنان مورد استفاده قرار گیرد.

در سال ۲۰۰۹، ناکاموتو اولین برنامه کاربردی بیتکوین را منتشر کرد و در ضمن، نخستین بیتکوین ها را برای به چرخه افتادن این پول مجازی “استخراج” کرد. سپس فقط کافی بود حرف بیتکوین بر سر زبان ها بیفتد تا ویروس وار در دنیا پخش شود.

شکل گیری بیتکوین از افسانه های اینترنتی است.

برای استفاده از بیتکوین شما یک نرم افزار کیف پول (‌Wallet) نیاز دارید که ته مانده حساب شما را محاسبه، رمزگذاریی و بر روی کامپیوتر شخصی تان نگهداری می کند. برای شروع باید ابتدا این برنامه را بر روی کامپیوتر یا تلفن هوشمند دریافت و نصب کنید. سپس امکان قرار دادن بیتکوین ها در حساب شخصی وجود دارد، همان طور که قبلا نوشتیم خرید بیتکوین به روش های مختلف از طریق حساب بانکی، کارت اعتباری یا پرداخت دستی ممکن است.

سپس می رسیم به بحث دوم که یافتن بنگاه های تجاری و خدماتی قبول کننده پرداخت با بیتکوین است. هر چند در ابتدا این نوع طرف های پرداخت کم بودند ولی امروزه به تعدادشان افزوده شده و تجارتخانه ها و فروشگاه های بیشتری را در دنیا می بینیم که بیتکوین را به عنوان وجه معامله دریافت می کنند؛ از جمله رستوران ها، فروشگاه های لباس، و سایر بنگاه های تجاری. با استفاده از خدمات مرتبطی نظیر Bitspend یا Bitpay نیز می توان بیتکوین ها را برای خرید از تمام خرده فروشی ها استفاده کرد، از اقلام کوچک گرفته تا بزرگ.

اگر خبرهای مالی را دنبال کنید حتما می دانید که بیتکوین تنها برای خرید کالا و خدمات نیست. بسیاری جنجال ها درباره بیتکوین معطوف سرمایه گذاری و حفظ ارزش پول در صرافی های آنلاینی مثل Mt. Gox بود که البته در حال حاضر این صرافی به خاطر هک شدن سیستم های خود دچار ورشکستگی شده. افراد با هدف سوداگری و نگه داشتن بیتکوین به امید افزایش قیمت آن در آینده، اقدام به سفته بازی بر روی آن می کردند که البته با سقوط های اخیر در قیمت آن، عملا رویاهای بسیاری نقش بر آب شده.

اما این ارز مجازی و سری چطور اینقدر قدرت مالی پیدا کرده؟ چطور یک نوع جدید از پول می تواند ایده ای قابل اجرا از آب در آید؟ قضیه پیچیده است، در بخش بعدی به چگونگی خلق بیتکوین می پردازیم.

یک پول پیچیده

بیتکوین شبیه طلا نیست که بشود از دل زمین استخراجش کرد. شبیه کاغذ مخصوص هم نیست که بانک های مرکزی با روش های دشوار برای حفاظت از جعل آن، چاپش کنند. در عوض، بیتکوین ها به طور کامل بر شبکه ای غیرمتمرکز از کامپیوترها و شاهکارهای رمزگذاری استوار هستند.

کل سیستم بیتکوین بر پایه شبکه P2P (یا Peer-to-peer) کار می کند. معماری P2P مشابه شبکه های اشتراک گذاری فایل است که به مردم امکان می دهند آزادانه داده هایی از همه نوع، شامل فیلم ها و موسیقی های تحت پوشش قانون کپی رایت را برای هم ارسال کنند. خلاصه که این یک شبکه ارتجاعی است.

به بیان دیگر، هیچ قطب کامپیوتری ویژه ای وجود ندارد که تمام فرآیندهای مرتبط با بیت کوین را پردازش کند. در عوض، هر کاربر بیتکوین بخشی از شبکه ای است که مجتمعا بار پردازشی برای تولید بیتکوین ها و ثبت داد و ستدهای آنها را اداره می کند. این ماهیت غیرمتمرکز است که تاکنون بیتکوین را در مقابل دخالت های دولتی غیرقابل نفوذ کرده و آن را از نظارت و قانونگذاری نیز دور داشته.

اما قبل از اینکه بیتکوینی برای استفاده توسط کاربران وجود داشته باشد، ابتدا باید بیتکوین ها را استخراج کرد. هر کامپیوتری می تواند استخراج بیتکوین را شروع کند، فقط به یک نرم افزار رایگان مخصوص برای این کار نیاز است. در بحث استخراج باید کل شبکه کامپیوترهای شرکت کننده، مقدار مشخصی کار انجام دهند تا یک بیتکوین به عنوان پاداش کارشان استخراج شود و سهم هر یک در کیف پولشان ثبت گردد.

کار کردن این کامپیوترها شامل مقادیر بسیار زیادی اعمال ریاضی است و ماحصل کار که بیتکوین باشد، به حساب صاحب کامپیوتری که یک بسته ریاضی را حل کرده، می رود. برخی افراد هزاران دلار وقف خرید سخت افزار قدرتمند برای استخراج بیتکوین می کنند، و امروزه در عمل استخراج بیتکوین تبدیل به یک مبارزه بین کامپیوترها شده و فقط افرادی که از این نظر برتری دارند، سودآور باقی می مانند.

امروزه استخراج بیتکوین تبدیل به یک جنگ سخت افزاری شده.

مقدار دقیق کار لازم برای استخراج یک بیتکوین، ثابت نیست. شبکه به طور خودکار مقدار کار را طوری تنظیم می کند که تعداد بیتکوین های موجود در کل سیستم با نرخی یکنواخت و از پیش تعیین شده افزایش یابد. این فرآیند تا آنجا ادامه می یابد که تعداد بیتکوین های در چرخش به رقم نهایی یعنی ۲۱ میلیون برسد. در حال حاضر نرخ تولید بیتکوین، ۲۵ عدد در هر ۱۰ دقیقه است. هر ۴ سال یکبار این عدد نصف می شود و تا سال ۲۱۴۰ کل بیتکوین های باقی مانده استخراج خواهند شد. بعد از آن، تعداد بیتکوین های در چرخش ثابت می ماند.

همان طور که قبلا نوشتیم، بیتکوین ها در یک کیف پول دیجیتال ذخیره می شوند. وقتی شما بیتکوینی دریافت یا ارسال می کنید، توسط یک امضای دیجیتال تایید می شود که نامش کلید رمزگذاری عمومی است و کارش جلوگیری از جعل بیتکوین و قابل تشخیص بودن بیتکوین های واقعی برای کل شبکه است. به یک معنا، شبکه یک دفتر کل عمومی (به نام blockchain یا زنجیره بلاک) برای تمام بیتکوین ها دارد که از آن به عنوان روشی قابل اعتماد برای نگه داشتن حساب بیتکوین ها استفاده می شود.

تعداد کل بیتکوین های قابل استخراج ۲۱ میلیون است.

تمام اینها به لطف کدهای مبتکرانه متن-باز بیتکوین که برای همه قابل مشاهده اند میسر شده. نرم افزارهای متن-باز در بین برنامه نویسانی که با کنترل های سازمانی و کسب سود از این طریق مخالف هستند رایج است. هر برنامه نویس خبره ای می تواند کدهای منبع اصلی بیتکوین را مطالعه کند و اصلا هم مشکلی ندارد، زیرا این کد نیست که داد و ستدها را محافظت می کند، بلکه شبکه متصل به همی از کامپیوترها است که صحیح بودن هر مبادله را تایید می کند و از آنجا که شبکه غیرمتمرکز است، راهی برای دستکاری آن وجود ندارد.

همان طور که نوشتیم، زنجیره بلاک یک دفتر کل حسابداری است که ماهیت عمومی دارد. یک پایگاه داده بزرگ است که تک تک مبادلات بیتکوینی در آن به صورت ترتیبی ثبت شده اند و بر این اساس، مشخص است که در هر لحظه (گذشته و حال) هر کیف پول چه مقدار موجودی داشته و دارد. با ثبت و نگهداری تاریخچه انتقالات، مشکل خرج کردن دوباره که در برخی پول های آنلاین به وجود آمده بود، از بیتکوین حذف شده. ضمنا زنجیره بلاک به ناشناس باقی ماندن افراد نیز می انجامد زیرا تنها آدرس کیف پول دریافت کننده هر بیتکوین ثبت می شود. البته این ناشناس بودن ۱۰۰ درصد نیست زیرا بیشتر صرافی های بیتکوین توسط نهادهای قانونی ملزم به ثبت اطلاعات و داده های فردی مشتریان هستند و انطباق احتمالی آنها بر زنجیره بلاک می تواند هویت افراد را بر ملا کند.

کیف پول ها

نوشتیم که بیتکوین بر رمزگذاری کلید-عمومی یا رمزنگاری نامتقارن استوار است، روشی که در آن کلید مورد استفاده برای رمزنگاری با کلیدی که برای رمزگشایی استفاده می شود، فرق دارد. به بیان دیگر، با در اختیار داشتن کلید رمزنگاری نمی توان رمزگشایی یک پیام را انجام داد. در نتیجه افشا شدن (عمومی بودن) کلید رمزنگاری خطری برای کسی ایجاد نخواهد کرد.

رمزگذاری نامتقارن از دو کلید مجزا تشکیل شده. یکی کلید خصوصی (یا سری) است و دومی کلید عمومی؛ کلید عمومی برای رمزگذاری متن آشکار (Plaintext) یا تایید امضای دیجیتال (Digital Signature) استفاده می شود. حال آنکه کلید خصوصی برای رمزگشایی از متن رمزنگاری شده (Cyphertext) یا خلق یک امضای دیجیتال استفاده می شود. مجموعه این دو کلید را کیف پول می نامند. البته گاهی منظور از آن نرم افزاری است که نقش کیف پول دیجیتال را ایفا می کند. اما اینها چطور عمل می کنند؟

هر تبادل بیتکوینی باعث انتقال مالکیت به آدرسی جدید می شود؛ آدرس ردیفی از اعداد و حروف تصادفی است که با کمک تابع درهم ساز رمزنگارانه و نیز برنامه رمزنگار، از کلید عمومی استخراج شده است. کلیدهای خصوصی متناظر با آن کلید عمومی به عنوان حفاظ امنیتی صاحب حساب عمل می کنند. هر پیام پرداخت که مشخصه اصیل بودن را دارا است، باید شامل کلید عمومی مربوطه و نیز یک امضای دیجیتال باشد که دومی مالکیت کلید خصوصی را اثبات می کند.

از آنجا که هر کسی با داشتن کلید خصوصی مرتبط به یک حساب می تواند تمام بیتکوین های آن را خرج کند، می توان گفت که امنیت بیتکوین مساوی است با محافظت از کلید خصوصی. دزدی بیتکوین ها که بارها در سال گذشته و در ابعاد بزرگ رخ داده، از جمله نگرانی ها پیرامون کیف پول های بیتکوین به حساب می آید. به خصوص افرادی که بیتکوین های خود را نزد صرافی های آنلاین به امانت می گذارند از هک شدن سرورهای این صرافی ها صدمه جدی خورده اند.

بهترین راه، نگهداری بیتکوین ها در حساب شخصی، بر روی یک کامپیوتر امن، حافظه های خارجی غیرمتصل به اینترنت، یا چاپ بر روی کاغذ است. برای این منظور حتی سخت افزارهای خاص با نام “کیف پول سخت افزاری” نیز ساخته شده. باید توجه داشت که صرف پاک کرده داده های کیف پول از روی حافظه های خارجی نمی تواند کافی باشد. در سال ۲۰۱۳ گزارشی مربوط به سرقت ۷۵۰۰ بیتکوین به ارزش ۷.۵ میلیون دلار دریافت شد. صاحب آن حساب هارد دیسکی را که از آن برای ذخیره کلید خصوصی اش استفاده می کرد، دور انداخته یا فروخته بود و … حدس زدن باقی ماجرا با خودتان!

نرم افزار

نرم افزار بیتکوین که برای ارسال، دریافت و ذخیره بیتکوین استفاده می شود کار تولید و ذخیره کلیدهای خصوصی، و مراوده با حساب های دیگر در شبکه را انجام می دهد. اولین نرم افزار کیف پول با نام Bitcoin-Qt در سال ۲۰۰۹ توسط ساتوشی ناکاموتو در قالب یک کد منبع باز منتشر شد. می توان از آن به عنوان یک کیف پول دسکتاپ برای پرداخت های شخصی یا بر روی سرورها برای صرافی ها استفاده کرد. در نسخه ۰.۹ نام این برنامه به Bitcoin Core تغییر یافت تا نقش آن در شبکه بهتر بیان شود، زیرا در اصل پروتکل بیتکوین را تعریف می کند و به عنوان استانداردی برای سایر کاربردها استفاده می شود.

یک سوال پولی

شما وقتی در حساب خود بیتکوین دارید، یا می توانید آن را به ارزهای رایج تبدیل و حساب خود را خالی کنید یا اینکه دل به نوسانات ارزش آن ببندید و بگذارید دارایی تان به شکل بیتکوین باقی بماند. این را بدانید که انتقالات بیتکوین غیرقابل بازگشت هستند و البته به خاطر اینکه هر تبادلی باید در شبکه تایید شود، گاهی فرآیند نهایی شدن برای دقایقی طول می کشد.

هنوز قوانین کشوری برای بیتکوین وضع نشده و این یعنی ابهام در قانونی بودن آن. از یک طرف می شود با بیتکوین بدون نظارت دولتی و هزینه جا به جایی پول، وجوهی را دریافت یا از کشور خارج کرد و مطمئن بود که به خاطر عدم نظارت دولتی، هیچ وقت حساب بیتکوین با محدودیت یا مسدود شدن روبرو نمی شود. اما از طرف دیگر سوال مهم این است که چطور می شود به بیتکوین اعتماد کرد؟ چطور یک ارز در اینترنت و در یک چشم بر هم زدن به وجود می آید و دارای ارزش برابری با ارزهای رایج می شود؟

تمام ارزها دارای ارزش هستند زیرا مردم اعتقاد دارند که آن ارزها ارزش دارند.

توضیحات اقتصادی پیچیده را کنار می گذاریم، و جواب کوتاهی به این سوال می دهیم: «تمام ارزها دارای ارزش هستند زیرا مردم اعتقاد دارند که آن ارزها ارزش دارند.» بیتکوین هم از این قاعده مستثی نیست. فعالان طرفدارش آزادی کامل آن را قبول کرده اند و همین طور سفته بازان مالی و مردمی که خیلی ساده اعتمادشان را به دولت ها و بانک های مرکزی و سیستم های مالی از دست می دهند. این افراد به معادلات ریاضی و رمزگذاری سیستم بیتکوین اعتماد کرده اند و اعتمادشان هم مُسری بوده، طوری که باعث بالارفتن اعتبار این ارز مجازی شده.

کمی بیش از اندکی ترسناک

در دنیای امروز بیتکوین به آرامی راستای آزمایی می شود و به سمت قانون شدن می رود. ولی مسئله ای که هست، اعتماد واقعی مردم به یک ارز است. و همین جا است که این ارز جدید ترسناک می شود. سوداگری بی قاعده باعث شده ارزش بیتکوین مثل اسبی سرکش بالا برود و مثل گاوی خشمگین پایین بیاید. در سال ۲۰۱۰ هر بیتکوین تنها چند سنت ارزش داشت ولی در میانه ۲۰۱۱ این عدد به ۳۰ دلار رسید. سپس در انتهای همان سال به حدود ۲ دلار سقوط کرد. در اوایل ۲۰۱۳ بود که دوباره موشک به جان بیتکوین بسته شد و تا ۲۶۰ دلار هم بالا رفت و سپس سقوطی دوباره رخ داد و به ۱۰۰ دلار رسید. در ماه های آخر ۲۰۱۳ این اتفاق دوباره اتفاق افتاد. ارزش هر بیتکوین تا بیش از ‍‍۱۱۰۰ دلار هم رسید ولی بعد به حوالی ۵۰۰ دلار سقوط کرد.

برای بسیاری ناظران این صعود و نزول یادآوری حباب دات-کام و حباب مسکن امریکا است. برخی تحلیلگران می گویند این حبابی است منتظر ترکیدنِ دوباره و دوباره. آنها بیتکوین را ارزی برای بازنده ها و سفته بازها می دانند. مورد دیگر در این میان، تبدیل شدن صرافی های آنلاین بیتکوین به قطب هایی برای تبادل این ارز است. وجود این صرافی ها ضروری است زیرا به تبدیل بیتکوین به ارزهای محلی کمک می کنند، اما در عین حال آنها به اهدافی چرب و خوشمزه برای هکرها و البته سازمان های قانونگذاری تبدیل شده اند.

برای مثال هکرها شاید هنوز قادر به خرابکاری در این سیستم شاهکار برای جعل بیتکوین یا ساختن تبادل های قلابی نشده باشند ولی قطعا دستشان برای حمله به سرور صرافی ها که می تواند به اندازه سایر سایت ها شکننده باشد، باز است. در یکی از حمله ها به صرافی Mt. Gox که به روش DDoS انجام شده بود، دسترسی همه کاربران به این سایت قطع شد که نتیجه آن چیزی جز آشوب و نزول قیمت بیتکوین نبود.

صرافی های بیتکوین تبدیل به طعمه ای چرب و گرم برای هکرها شده اند.

این صرافی ها به شکل دیگری هم خطرساز هستند. بسیاری افراد از آنها برای ذخیره بیتکوین های خود استفاده می کند با این فرض که ذخیره سازی داده ها در یک صرافی امن است. ولی تقریبا نزدیک به نیمی از صرافی های بیتکوین تا به حال توسط هکرها دست به سر شده اند و اطلاعات کاربران به خطر افتاده. بنابراین صرافی ها جای خوبی برای ذخیره کردن بیتکوین نیستند.

قطعا بیتکوین یک دارایی پر ریسک است و اصلا نمی شود به خاطر امن بودن سیستم زیرساختش، تصور کرد که عاری از هر نوع وجه بد است.

فعالیت های غیرقانونی

اگر سیستم بیتکوین کمی آشوب طلبانه به نظر می رسد، باید گفت واقعا هم این طور هست. بیتکوین روشی است برای دور زدن روش های مرسوم که متضمن نظارت دولت و دستکاری عرضه پول توسط آن است. با بیتکوین افراد می توانند وارد شرط بندی آنلاین شوند بی آنکه دولت ها حرفی برای گفتن داشته باشند. بیتکوین هسته اصلی سایت Silk Road بود که یک بازار سیاه از جمله برای خرید داروهای غیرقانونی به شمار می رفت. یا سایت The Armory که در آن می توان انواع سلاح ها را با زحمت کم خرید. سایت Black Market Reloaded هم هست که امکان خرید هر چیز قابل تصوری از سرویس ها گرفته تا محصولات را دارد.

تصور کنید که برخی افراد بد طینت بتوانند با استخدام آدم ربا یا تک تیر انداز و پرداخت هزینه آن با بیتکوین، به طور ناشناس اقدام به کارهای خلاف قانون کنند و ضمن رسیدن به اهداف شوم شان، از معرکه سالم در بروند. با بیتکوین و کمی تحقیق، احتمالا شما می توانید هر کسی را برای انجام کار مورد نظرتان، خوب یا بد، استخدام کنید. اگر کسی در کار جاسوسی باشد هم بیتکوین راه مناسب برای خرید اسناد و پرداخت به صورت ناشناس را فراهم می کند.

ناشناس بودن نسبی در سیستم بیتکوین، اجازه می دهد افراد از زیر مالیات نیز بگریزند. معمولا مخفی کردن دارایی ها در حساب های خارج از کشور کار سختی بود ولی حالا چطور؟ با بیت کوین می توان به سادگی میلیون ها دلار دارایی را در یک کیف پول الکترونیکی مخفی کرد، دور از نظر مالیاتچی ها و همیشه در دسترس. مسلم است که دولت ها هر کاری می کنند تا شهروندان از پرداخت مالیات نگریزند و مبارزه با حیات خلوت آنلاین یا اینترنت سیاه نیز در همین راستا مورد نظر آنها است.

با وجود این جنبه های سیاه و البته نوسانات شدید، جالب است که بدانید بیتکوین به زندگی خود ادامه داده و بسیاری از اقتصاددان ها و صاحب نظران را با این شگفتی روبرو کرده که در آینده چه اتفاقی برای آن رخ خواهد داد؟

بیت کوین فقط یک شروع است

صعود و نزول های بزرگ نشانه ای از این هستند که این ارز مجازی هر چیزی هست جز ثبات یافته. تا زمانی که استفاده روزمره از بیتکوین برای خریدهای رایج بیشتر نشود، وجه سفته بازی بر آن غلبه خواهد داشت و این یعنی اظهار نظر درباره آینده آن سخت است. در حال حاضر بیتکوین بازیچه دست سفته بازانی است که با تاثیر بر نرخ برابری آن با ارزهای واقعی، باعث صعود های تند و هیجانی می شوند تا با فروش بیتکوین های گران، کسب سود کنند.

در آن سود نیز استخراج کنندگان بیتکوین آنقدر بر روی سخت افزارهای قدرتمند برای استخراج وقت و سرمایه گذاشته اند و با خبره هایی مثل خودشان پنجه در پنجه شده اند که کار استخراج به کندی پیش می رود، طوری که گاه هزینه سخت افزار و برق اختصاص یافته به استخراج، از بیتکوین های حاصله از آن بیشتر می شود و عملا استخراج به صرف نیست.

سوال های بیشماری نیز درباره ماهیت این پول مجازی باقی مانده. برای مثال آیا دنیا آماده مهاجرت از پول های سنتی تایید شده توسط دولت ها و بانک های مرکزی هست؟ اگر مردم آماده این کار باشند آیا بیتکوین جدا مناسب است؟ رقبای بیتکوین نظیر پی پی کوین، لایت کوین، و بقیه که به عرصه آمده اند چطور هستند؟ تمام این سیستم ها ادعا دارند که از سایر ارزها بهترند، واقعا هستند؟.

موضوع بحث هر چه که باشد، خواه بیتکوین، یا پول های چاپی یا اقتصاد جهانی، لازمه همگی اعتماد به یک سیستم ارزی است که منطقی و قابل اعتماد به نظر برسد. شاید در سال های آینده ارزهای دیجیتال اعتماد کافی برای نشستن به جای ارزهای سنتی را بیابند. تا آن موقع ممکن است بیتکوین از گستره اینترنت محو شود یا از امروز قدرتمندتر.