مدتی است که در دنیای ما رقابت بر سر هوشمند شدن، هر روز داغ‌تر از پیش می‌شود؛ گویی جهان اطراف ما قصد دارد تا به‌زودی هوشمندی خود را – که البته سرچشمه گرفته از نبوغ انسانی است – به رخ بشر بکشد. هر روز طیف وسیع‌تری از وسایل، به مجموعه‌ی گجت‌های هوشمند اضافه می‌شود و به‌نظر می‌رسد نمی‌توان پایانی برای این مسابقه‌ی دیوانه‌وار متصور بود. یکی از وسایلی که به‌مرور از دنیای کلاسیک خود جدا و وارد مسابقه‌ی هوشمندی شد، ساعت مچی بود. با کوچک و کوچک‌تر شدن پردازنده‌ها این امکان ایجاد شد تا بدون نیاز چندانی به تغییر اندازه‌ی ساعت‌های مچی، بتوان از چیپ‌های درون آن‌ها استفاده کرد و قابلیت‌هایی را به آن‌ها افزود که تا این زمان در ساعت‌های مچی وجود نداشت. در این بین، برخی شرکت‌ها تصمیم گرفتند تا به هر قیمت ممکن، سریع‌تر وارد این بازار شوند تا مبادا از دیگر رقبا عقب بمانند و به همین دلیل کاملا عجولانه چند نسل از محصولات خود را وارد بازار کردند؛ اما برخی هم مثل اپل، در سایه مشغول رصد رقبا بودند و از شکست‌ها و استراتژی‌های آنان بهره می‌گرفتند تا محصول بالغ‌تر و کم‌عیب‌تری به بازار بفرستند.
ساعت‌های هوشمند قابلیت‌هایی نظیر کنترل‌های محدود روی گوشی را در اختیار کاربر قرار می‌دهند. از آن جمله می‌توان به کنترل موسیقی در حال پخش، کنترل دکمه‌ی شاتر دوربین برای عکاسی، فرمان‌های صوتی، اعلان‌های صوتی و تصویری، امکان مشاهده‌ی شماره فرد تماس‌گیرنده، امکان مشاهده‌ی متن پیام دریافتی و امکانات دیگری از این دست اشاره کرد؛ گرچه به‌مرور زمان به این قابلیت‌ها افزوده شده و می‌شود.
شاید در گذشته، ساعت‌های هوشمند چندان قابل اعتنا نبودند اما به مرور در حال توسعه و پیشرفت هستند و به همین دلیل جای خود را به‌تدریج در میان گجت‌های دیجیتال باز خواهند کرد. برای خرید یک ساعت هوشمند، مواردی وجود دارند که جزو عوامل مهم و تعیین‌کننده محسوب می‌شوند. کیفیت صفحه نمایش و خوانایی آن مخصوصا زیر نور آفتاب، عامل مهمی است و اگر به این مورد توجه نکنید ممکن است خیلی زود از خرید ساعت هوشمندتان پشیمان شوید. ساعت‌های هوشمند قرار است قابلیت‌هایی نرم‌افزاری به شما ارایه کنند که یک ساعت معمولی ندارد؛ پس قدرت سخت‌افزاری مناسب برای پردازش روان سیستم عامل و همچنین سیستم نرم‌افزاری قوی و برنامه‌های کاربردی متعدد و متنوع، جزو عوامل مهم در خرید ساعت هوشمند هستند. اما بزرگ‌ترین معضل ساعت‌های هوشمند، باتری آن‌ها است که فعلا در این مورد همگی شارژدهی حدودا یک یا یک و نیم روزه را ارایه می‌کنند. عامل زیبایی که در خرید ساعت همیشه جای خود را دارد و نیاز به یادآوری آن نیست. در زیر به معرفی چند مدل از برترین مدل‌های موجود خواهیم پرداخت.
اپل واچ
سال ۲۰۱۵ میلادی، یکی از بالغ‌ترین ساعت‌های هوشمند با سیستم عامل انحصاری Watch OS عرضه شد. کوپرتینویی‌ها «اپل واچ» (Apple Watch) را در چند مدل عرضه کردند که به جز جنس پوشش محافظ صفحه و فلز به‌کار رفته در بدنه‌ی ساعت، تفاوت مهمی با هم ندارند. سیستم عامل «واچ او اس»، یک سیستم عامل بسیار پخته و دوست‌داشتنی بوده و منحصر به اپل‌واچ است که در به‌روزرسانی اخیر بهبودهایی را نیز دریافت کرد و به کارایی‌های آن افزوده شد. صفحه نمایش با کیفیت و بسیار خوانا، طراحی زیبا، استانداردهای ساخت بالا، همگام‌سازی بسیار خوب با گوشی و از همه مهم‌تر بازارچه‌ی غنی برنامه‌های اختصاصی اپل‌واچ به عنوان نکات کلیدی این زیبای هوشمند برشمرده می‌شوند.
موتو ۳۶۰
در زمانی که همه‌ی ساعت‌های هوشمند طراحی مربع یا مستطیل داشتند، موتورولا در ساخت «موتو ۳۶۰» (Moto 360) از صفحه نمایش گرد استفاده کرد؛ البته قسمت پایین صفحه نمایش این ساعت که محل قرار‌گیری قطعات در زیر صفحه است، پیکسل روشنی ندارد. نکته‌ی دیگر در این‌باره خوانایی متوسط صفحه‌ی ساعت در محیط‌های بیرونی است. موتو ۳۶۰ از یک پردازنده‌ی قدیمی ساخت کارخانه «تگزاس اینسترومنت» استفاده می‌کند که قدرت پردازش زیادی ندارد. «اندروید ور» (Android Wear) سیستم عامل بکار رفته در این ساعت است که هنوز جای پیشرفت بیشتری دارد و در هنگام کار با آن، گاه و بی‌گاه مکث‌هایی را مشاهده می‌کنید؛ احتمالا این مشکل ناشی از خود سیستم عامل اندروید است. قابلیت شمارش ضربان قلب و گام‌شمار در موتو ۳۶۰ وجود دارد. طراحی خوب، کیفیت ساخت مناسب و داک شارژر مغناطیسی از ویژگی‌های مثبت این ساعت هستند به شرطی که با توان پردازشی متوسط و عمر باتری کمتر از متوسط، مشکلی نداشته باشید. البته فراموش نکنید که اخیرا موتورولا از نسل جدید موتو ۳۶۰ رونمایی کرده که ممکن است طی ماه‌های آتی به بازار عرضه شود.
کاگیتو واچ پاپ
برخی ساعت‌های هوشمند قابلیت‌های کمتری نسبت به نمونه‌های ساخت شرکت‌های مطرح دارند. « کاگیتو واچ پاپ» (Cogito Watch Pop) یکی از این موارد است که تنها به نمایش اعلان‌هایی از قیبل پیام‌های متنی، تماس‌ها، ایمیل‌ها و مواردی از این دست بسنده می‌کند و از قابلیت‌های رنگارنگی که دیگر ساعت‌های هوشمند دارند در این ساعت خبری نیست؛ اما در عوض نیازی نیست تا مثل بقیه‌ی مدل‌ها هر شب این ساعت را شارژ کنید. این ساعت با هر دو سیستم عامل iOS و اندروید همگام‌سازی می‌شود.
سامسونگ Gear S
سامسونگ یکی از شرکت‌هایی است که خیلی زود وارد بازار ساعت‌های هوشمند شد و چندین نسل از این محصول را عرضه کرد. «گیر S» آخرین مدل عرضه شده توسط سامسونگ است. این گجت یک ساعت هوشمند با قابلیت پشتیبانی از سیم‌کارت است که به این ترتیب می‌توان از آن به عنوان یک گوشی کامل هم استفاده کرد. سامسونگ برای خودکفایی بیشتر، در این ساعت از سیستم عامل اختصاصی خود یعنی «تایزن» بهره گرفته تا بدون وابستگی نرم‌افزاری به گوگل، این محصول را روانه‌ی بازار کند. علاوه بر حس‌گرهای مرسوم مثل سنجش ضربان قلب، گام‌شمار و شتاب‌سنج، در این ساعت هوشمند از حس‌گرهای سنجش میزان پرتو فرابنفش محیط و همچنین فشارسنج بهره گرفته تا بتوانید هرچه بیشتر از این ساعت در حیطه‌ی سنجش سلامت استفاده کنید. صفحه نمایش خمیده‌ی Super AMOLED بزرگ و باتری نسبتا با ظرفیت بالا، از دیگر ویژگی‌های این ساعت است. در نهایت اگر یک گوشی رده‌بالای سامسونگ دارید و با اندازه‌ی بزرگ این ساعت مشکلی ندارید، سامسونگ Gear S انتخاب مناسبی است. نکته‌ی شایان ذکر این‌که اخیرا سامسونگ در IFA برلین، از Gear S2 با طراحی گرد و ویژگی‌های متفاوت نسبت به نسل اول Gear S پرده برداشت و انتظار می‌رود که به زودی آن را روانه‌ی بازارهای جهانی کند.
نظرات کاربران