لپتاپها انواع بسیار گوناگونی دارند؛ از مدلهای نازک و سبک گرفته تا انواع تبدیل شونده و هیبریدی، لپتاپهای مخصوص بازی و… اما در مجموع تمامی این دستگاهها بر اساس کاربرد به یکی از دو دستهی کلی مصرفی (شخصی) و تجاری تقسیم میشوند. در این مقاله به وجه تمایز این دو نوع از دستهبندی لپتاپها خواهیم پرداخت و شما را در انتخاب دستهی صحیح یاری خواهیم کرد.
مورد مشخص دوم در این خصوص، مربوط به سطح قیمت میشود؛ لپتاپ های سری تجاری ممکن است سطح قیمتی تا دو برابر لپتاپهای مصرفی عادی داشته باشند. جالب است بدانید که هر دوی این دستهبندیها از یک سیستمعامل و از یک کانفیگ سختافزاری مشابه بهره میبرند؛ پس جریان از چه قرار است آیا تولیدکنندگان تنها تصور میکنند که کاربران تجاری جیب بزرگتری نسبت به کاربران مصرفی برای هزینه کردن دارند؟ ممکن است شاخههایی از حقیقت نیز در این کنایه وجود داشته باشد اما بطور قطع چنین چیزی تمام ماجرا نیست. بازار تولید و فروش کامپیوترهای شخصی به شدت رقابتی بوده و حاشیه سود بسیار پایینی برای محصولات این حیطه در نظر گرفته میشود بنابراین دلیل اصلی چنین تفاوت قیمتی در آن است که کسب و کارها از کوچک گرفته تا بزرگ، انتظار دارند که دستگاه خریداری شده توسط آنها دوام بسیار بالایی داشته و از قابلیت نگهداری آسان نیز برخوردار باشد.
مدلهای تجاری لپتاپ اغلب با ضمانتنامههای بلند مدت، قطعات یدکی بیشتر، موجودی انبار بالاتر، خدمات پشتیبانی فنی و سرویسدهی از راه دور مطمئنتر و تجهیزات و راهکارهای امنیتی جدیتری تولید و روانه بازار میشوند که بطور قطع هزینه تمامی این مسائل در برچسب قیمت مدلهای تجاری لحاظ میگردد. زمانی که متوجه این تفاوت شده باشید تصمیم گیری در خصوص اینکه آیا این خدمات ارزش هزینه اضافی برای شما را خواهد داشت یا خیر سادهتر خواهد بود.
دوام و چرخه حیات
اغلب ادارات و سازمانها معمولا یک یا چند مدل را انتخاب کرده و از آنها برای مدتی به میزان حداقل سه سال استفاده مینمایند. چنین پایداری که مورد انتظار کسب و کارها است موجب کاهش بار کاری بخش پشتیبانی آیتی خود سازمان خواهد شد. بطور معمول زمانی که یک سازنده، مدل جدیدی از لپتاپهای تجاری خود را معرفی میکند، همین سری را برای حداقل ۱۸ ماه تا ۵ سال در لیست محصولات مورد پشتیبانی خود قرار میدهد تا کمپانیها بتوانند در زمان نیاز خرید خود را تکمیل کرده و واحدهای جدیدی را از همان مدل به مجموعه لپتاپهای مورد استفاده در سازمان خود اضافه نمایند. همچنین خریداران تجاری انتظار دارند که تا پایان مدت سرویسدهی دستگاه، قادر به تامین قطعات یدکی و تعمیر لپتاپهای خریداری شده باشند، بنابراین تولیدکنندگان چارهای نخواهند داشت جز اینکه همیشه فهرستی از اقلامی که احتمال میرود در آینده لازم شود را حتی در صورتی که هرگز چنین اتفاقی رخ ندهد نگهداری کنند. بخشی از اینگونه هزینههای نامرئی نیز در برچسب قیمت دستگاهها تاثیر خواهد داشت.
در نقطهی مقابل، لپتاپهای مصرفی عمر بسیار کوتاهتری در قفسه فروشگاهها دارند. ممکن است تنها یک سال یا حتی کمتر به طول انجامد تا مدل قبلی با یک مدل جدیدتر و درخشانتر جایگزین شود. برای نمونه، توشیبا تنها تعداد محدودی از لپتاپهای luxurious Kirabook خود را تولید کرد و پس از آن به استفاده از نسل چهارم پردازندههای اینتل در تولیدات بعدی روی آورد.
به همین دلیل است که کسب و کارها اغلب ترجیح میدهند لپتاپهای مصرفی نظیر سری Kirabook را در انتخابهای خود نگنجانند و بخش آیتی سازمانها اغلب به دنبال بهره گرفتن از دستگاههایی هستند که برای سالهای مشخصی شاهد هیچگونه تغییر در تولید و فروش آنها نباشند. همچنین مصرفکنندگان عادی، اغلب تمایل به تعویض لپتاپ مشکلدار خود بجای تعمیر آن دارند. در اغلب مواقع این تصمیم بعنوان منطقیترین انتخاب و گاهی تنها انتخاب موجود مطرح است چرا که تولیدکنندگان اغلب، موجودی زیادی از قطعات قابل تعویض را برای لپتاپهای مصرفی خود نگهداری نمیکنند. گاهی این مساله بعنوان بهانهای برای ترغیب افراد به خرید مدلهای جدید با تمام زرق و برقهای غیرضروری آن مورد استفاده قرار میگیرد. خریداران تجاری به هیچ عنوان نمیتوانند از روی میل و اشتیاق و دیگر دلایل کاربران عادی در خصوص خرید چنین دستگاههایی تصمیمگیری نمایند چرا که کوچکترین تغییری در رویه کاری این دستگاهها یا جایگزینی آنها هزینههای سنگینی در خصوص آموزش، آزمایش، حق امتیاز و دیگر مسائل بر دوش سازمان وارد خواهد آورد.
نگهداری و تعمیر
در مجموع لپتاپهای تجاری، فرآیند نگهداری و تعمیر بسیار سادهتری دارند. شما پیچهای Trox یا اتصالدهندههای عجیب غریب Pentalobe را بر روی یک لپتاپ تجاری (بجز مکبوک پرو) مشاهده نخواهید کرد.
در خصوص تعمیر لپتاپهای تجاری یک دست آچار پیچگوشتی فیلیپس تمام آن چیزی است که نیاز خواهید داشت و در خصوص دستگاهی نظیر ورکاستیشن ZBook 15 اچپی حتی به همان هم نیازی نخواهید داشت. کافی است دو قفل اصطکاکی موجود را باز کرده و به همین سادگی پنل پایینی دستگاه جدا شده و شما قادر به دستیابی به حافظه رم، حافظه ذخیرهسازی، Wi-Fi adapter، باتری و… خواهید بود. اینگونه ویژگیها که به تعمیر دستگاه توسط خود کاربر کمک میکند در برخی مدلهای مصرفی نیز دیده میشود اما روز به روز شاهد نمونههای کمتری در این خصوص هستیم و به نظر میرسد لپتاپهای مصرفی به سمت یکبار مصرف شدن به پیش میروند.
پورتها و ارتباطات
لپتاپهای تجاری در تمامی سطوح قیمتی اغلب در ارائه آخرین تکنولوژیهای ارتباطی لنگ هستند؛ دلیل این امر عدم تمایل سازمانها به پرداخت هزینه اضافی بابت جزئیات غیرضروری است. همین طرز تفکر، وجود تکنولوژیهای پایهای و ابتدایی نظیر VGA را در لپتاپها و سیستمهای تجاری به وضوح بیان میکند؛ چرا که این دستگاهها باید قادر باشند به سادگی به ویدئو پروژکتورهای قدیمی متصل شوند.
شبکههای وایرلس در هر دو نوع از لپتاپها کاملا ضروری محسوب میگردد. یک آداپتر وایفای ۸۰۲٫۱۱ac یکپارچه با سیستم بهترین انتخاب ممکن هستند ولی نمونهی ۸۰۲٫۱۱n ارزانتر و بسیار متداولتر است. همچنین برخی لپتاپهای تجاری از شیوهی اتصال سلولار نیز از طریق قرارگیری سیمکارت در درون لپتاپ یا یک پورت خارجی بهره میبرند. شکاف Smart card و ExpressCard اغلب در لپتاپهای تجاری بسیار متداول هستند. Smart cardها یک ویژگی امنیتی بسیار مستحکم محسوب میشوند که میتوانند به منظور جلوگیری از دسترسی افراد متفرقه به دستگاه در زمانهای خاص که لپتاپ بدون مراقب رها شده است استفاده شوند. ExpressCard نیز یک رابط پایهای و قدیمی محسوب میگردد که جایگزین تکنولوژیهای قدیمیتر از خود نظیر PC Card و PCMCIA شده است. شما میتوانید از این درگاه ارتباطی به منظور اتصال کارتهایی با پورت I/O خاص نظیر FireWire ،eSATA، رابط شبکه و… و نیز برای بهره گرفتن از ویژگیهای خاص، از TV tuner گرفته تا کارت صدا استفاده کنید. لپتاپ HP ZBook 15 که در تصویر بالا نمایش داده شده است از هر دو پورت Smart card و ExpressCard بهره میبرد.
بسیاری از لپتاپهای تجاری با پورتهای اتصالی عرضه میشوند که معمولا هیچگاه در نمونههای مصرفی مورد استفاده قرار نمیگیرد. در صورتی که شما مدت زمان زیادی را صرف استفاده از سیستم پشت میز میکنید اما همچنان به قابلیت حمل لپتاپ نیاز دارید، یک پایه (داک) یا پورت اتصال میتواند نعمت باشد. در این حالت شما میتوانید کابلهای موس، کیبرد، Display، اترنت، ابزار ذخیرهسازی اکسترنال و دیگر لوازم جانبی را به پایه اتصال متصل نموده و در نهایت پایه اتصال را لپتاپ خود وصل کنید. در این حالت تنها کافی است یه دکمه را فشار داده یا یک سیم را جدا کنید و لپتاپ را به سادگی جابجا نمایید.
با این وجود شما برای بهره گرفتن از این قابلیت مجبور به خرید یک لپتاپ تجاری نخواهید بود. دستگاههایی نظیر Targus Universal USB 3.0 DV با بهره گرفتن از پورت USB یا تکنولوژی DisplayLink میتوانند عملکرد مشابهی را بدون نیاز به پورت اختصاصی فراهم آورند. تنها عیب این روش این است که احتمالا مجبور خواهید بود تعداد بیشتری کابل را جدا کرده یا هنگام بازگرداندن لپتاپ مجددا آنها را متصل کنید. همچنین تکنولوژی DisplayLink از فشردهسازی real-time بهره میگیرد. استفاده از تکنولوژی DisplayLink میتواند در مصارف روزمره تاثیر مثبتی به همراه داشته باشد اما بهتر است در زمانهایی که از لپتاپ خود برای کارهای حرفهای صوتی و تصویری بهره میگیرید از این تکنولوژی استفاده نکنید.
تکنولوژی وایرلس WiGig میتواند نیاز به هرگونه اتصال فیزیکی میان لپتاپ و پایه را از میان بردارد. استفاده از WiGig در دستگاهها با سرعت بسیار پایینی صورت میگیرد اما کمپانی دل سرعت عمل به خرج داده و Wireless Dock D5000 را تولید نموده که اکنون با تعدادی از لپتاپهای این شرکت سازگاری کامل دارد.
تکنولوژی نمایش
از آنجا که امروزه اغلب تلویزیونهای HD به پورت ورودی HDMI مجهز هستند جای تعجب ندارد که لپتاپهای مصرفی نیز از رابط ارتباطی مشابهی بهره میگیرند. اما DisplayPort که در لپتاپها و نمایشگرهای با محوریت مصارف تجاری مورد استفاده قرار میگیرد نوعی رابط برتر محسوب میگردد که توانایی تغذیه ۴ مانیتور مجزا با رزولوشن ۱۹۲۰ در ۱۲۰۰ یا دو ماینتور با رزولوشن ۲۵۶۰ در ۱۶۰۰ را دارا است. در هر دو حالت، هر نمایشگر میتواند استریم صوت و تصویر مستقل و اختصاصی خود را دریافت نماید. هر دو رابط DisplayPort و HDMI توانایی پشتیبانی از یک نمایشگر با رزولوشن ۴K را خواهند داشت که رزولوشن تقریبی ۳۸۴۰ در ۲۱۶۰ را بدست میدهد.
قابلیتهای مدیریتی و امنیتی
از آنجا که بر روی لپتاپهای تجاری و سازمانی، اغلب اطلاعات حساس ذخیره میشود، این دستگاهها معمولا مجموعهای از ویژگیهای امنیتی را بصورت ادغام شده با سختافزار به ارمغان میآورند. برای نمونه یک دستگاه شناسایی بیومتریک نظیر اسکنر اثر انگشت میتواند به خوبی از دسترسی غیرمجاز جلوگیری به عمل آورد. در همین حال ابزارهای رمزگذاری نظیر چیپ (TPM (Trusted Platform Module و Windows BitLocker میتوانند دادههایی که بر روی حافظه لپتاپ نوشته میشود را محافظت نمایند. این دادهها و اطلاعات رمزنگاری شده نمیتواند توسط افراد متفرقه که فاقد کلید لازم برای رمزگشایی آن هستند خوانده شود.
در صورتی که فکر میکنید ویژگیهایی نظیر vPro یا DASH ضروری هستند پس مطمئن شوید که لپتاپی که خریداری میکنید دارای این ویژگیها باشد چرا که هر نوتبوک که با عنوان تجاری تبلیغ میشود از این قابلیتها بهرهمند نیست. برای مدلهایی با پردازنده اینتل، سایت ARK این شرکت را بررسی کرده و بررسی کنید که چیپ مورد نظر قابلیت پشتیبانی از vPro را داشته باشد. همچنین هر لپتاپ دارای پردازنده AMD که به یک چیپ TPM مجهز شده باشد از DASH پشتیبانی خواهد نمود. همانطور که ذکر آن رفت، SureStart تکنولوژی اختصاصی اچپی بوده و برای بهره گرفتن از آن باید اطمینان حاصل کنید که مدل مورد نظر شما از این قابلیت پشتیبانی میکند.
نرمافزارهای از پیشنصبشده
گارانتی، سرویس و پشتیبانی فنی
کسب و کارها نمیتوانند هزینه فرصت بیکار ماندن کارکنان بخاطر تعمیر لپتاپهایشان را متحمل شوند. بخش آیتی یک سازمان بزرگ در اغلب مواقع تعداد زیادی سیستم را برای تعمیر در اختیار دارد و این فرآیند را معمولا یا در داخل سازمان یا در ارتباط مستقیم با سرویس پشتیبانی سازنده به انجام میرساند. کسب و کارهای کوچک معمولا صدمات جدی از فرآیند ترمیم لپتاپهای مورد استفاده متحمل نمیشوند اما آنها نیز اغلب با یک هزینه فرصت ۲۴ ساعته مواجه خواهند بود. پشتیبانی فنی مصرفکنندگان بر اساس اثربخشی انواع گوناگونی دارد اما در اغلب مواقع این نوع از پشتیبانی تنها از طریق ایمیل و چت و دیگر راههای دسترسی از راه دور انجام میپذیرد. معمولا در این موارد هیچگاه شاهد پشتیبانی بیست و چهار ساعته در هفت روز هفته نیستیم و کاربر مجبور به منتظر ماندن در صف طولانی و وقتگیر انتظار خواهد بود و در نهایت نیز ممکن است با پاسخی نظیر «پشتیبانی نرمافزاری از این طریق ارائه نمیشود» مواجه شوید.
کاربران تجاری که لازم است سیستم خود را صحیح و سالم پیش از ورود به کنفرانس یا جلسه بعدی خود تحویل بگیرند مسلما نیاز به پشتیبانی ویژهای خواهند داشت و بر همین اساس سیاست پشتیبانی از لپتاپهای تجاری بسیار قدرتمندتر و حمایتیتر است. در چنین مواردی اگرچه دریافت پشتیبانی یک گزینهی اختیاری است (برخی سازمانها هزینه پشتیبانی را بصورت داخلی از طریق بخش آیتی پوشش میدهند) اما معمولا همیشه پشتیبانی تلفنی بصورت بیست و چهار ساعته حتی در خصوص مسائل نرمافزاری در اختیار کاربران خواهد بود.
نظرات کاربران