هر کدام از ما شاید برای یک بار هم که شده به سرنوشت صفحات شخصی‌مان در شبکه‌های اجتماعی بعد از مرگ‌مان فکر کرده باشیم. حس ناخوشایندی است که بمیریم و بعد از مدت‌ها غیبت دوستان مجازی‌مان بفهمند ما دیگر در قید حیات نیستیم. اما بد نیست بدانید سایت‌هایی طراحی شده‌اند که به ما اجازه می‌دهد بعد از مرگ‌مان هم روی صفحاتمان در شبکه‌های اجتماعی مطلب منتشر کنیم؛ سایت www.eterni.me از آن جمله است. اما واقعا بعد از مرگ خود یا دوستانمان چه بلایی بر سر صفحاتمان در شبکه‌های اجتماعی می‌آید؟ این موضوع دستمایه تهیه اینفوگرافی از سوی سایت www.webpagefx.com شده است که یک پزشک هم بخشی از آن را ترجمه کرده. در کنار این اینفوگرافی ما به بررسی سرنوشت دارایی‌های آنلاین پس از مرگ نیز می‌پردازیم.
هیچ کس خوشش نمی‌آید در مورد مرگ خود یا عزیزانش بیاندیشد، اما مرگ امر ناگزیری است که همه باید برایش آماده شوند.
قسمتی از این فرایند آماده شدن می‌تواند در دسترس قرار دادن نام کاربری و پسورد صفحات مختلف باشد، تا نزدیکان شخص بعد از مرگ او بتوانند اکانت‌هایش را غیرفعال کنند یا دست‌کم در همان شبکه‌ها اطلاع بدهند که او درگذشته است.
اگر این کار صورت نگیرد، نزدیکان یک فرد ممکن است مجبور شوند، گواهی فوت، شواهد نسبت خود با فرد فوت شده و اسناد هویتی خود را برای مسوولان شبکه‌های اجتماعی بفرستند و ماه‌ها صبر کنند تا به آنها اجازه دسترسی داده شود.
گزارش شده از زمانی که فیس‌بوک راه افتاده تا به حال حدود ۳۰ میلیون نفر از فیس‌بوک بازان مرده‌اند. یعنی در هر ساعت ۴۲۸ مرگ، بیش از ۱۰ هزار مرگ در روز و بیش از ۳۱۲ هزار مرگ در هر ماه در جامعه فیس‌بوکی‌ها رخ داده است.
حدود ۳۰ میلیون کاربر فیس‌بوک مرده‌اند و هنوز هم برای بسیاری از آنها تقاضای دوستی فرستاده می‌شود، روی عکس‌ها تگ می‌شوند و روز تولدشان برایشان چندین پیام تبریک ارسال می‌شود.
وارثم کیست؟
به راستی چه کسی وارث اطلاعات شبکه‌های اجتماعی فرد درگذشته است؟ قوانین فیس‌بوک می‌گوید اگر در وصیت‌نامه شخصی متوفی، نام افراد دارای اجازه دسترسی به اطلاعات وی در فیس‌بوک قید شده باشد یا اینکه مقامات قضایی دستور دسترسی را بدهند، افراد امکان دسترسی به اطلاعات فیس‌بوکی متوفی را دارند.
در مورد توییتر هم اعلام شده اگر وصیت‌نامه‌ای وجود داشته باشد یا کسی بتواند ثابت کند که فامیل درجه یک فرد فوت شده است، توییتر امکان دسترسی به اکانت شخص در گذشته را می‌دهد.
اما پینترست اجازه هیچگونه دسترسی به اطلاعات فرد فوت شده را به دیگران نمی‌دهد و بهانه‌اش هم احترام به حریم خصوصی فرد فوت شده است.
در مورد لینکدین هم گفته می‌شود اگر مقامات این شبکه مطمئن شوند که از نظر قانونی منعی برای دسترسی وجود ندارد یا اینکه دادن مجوز دسترسی برای پیش بردن رویه‌های قضایی لازم است، این امکان را برای بازماندگان فراهم می‌کند.
گوگل هم تنها در موارد نادر به نزدیکان یک شخص اجازه دسترسی به اطلاعات کاربر فوت شده را می‌دهد.
انتخاب شما کیست؟
امروز سرویس‌های آنلاینی وجود دارد که به شما اجازه می‌دهد در مورد سرنوشت صفحات و اطلاعات‌تان در شبکه‌های اجتماعی و سایت‌ها پس از مرگ‌تان تصمیم بگیرید. از جمله این سرویس‌ها سایت www.Entrustet.com است. این سایت به شما امکان می‌دهد تا ده نفر را به عنوان وارث میراث دیجیتال خود مشخص کنید. می‌توانید هر اکانت خود را به یک نفر بسپارید.
سایت Eterni.me نیز به شما کمک می‌کند تعیین کنید که کدام بخش از دارایی‌های آنلاین‌تان را در اختیارش قرار دهید؛ چت‌های ذخیره‌شده، ایمیل‌ها، مکاتبات اسکایپی و داده‌های دیگری که مجوز استفاده از آن را به این سایت می‌دهید، توسط این سرویس تجزیه و تحلیل می‌شود و سپس الگوریتمی جالب، این خرده‌داده‌ها را در کنار هم قرار می‌دهد و با هوش مصنوعی شخصیت آنلاین شما را بازسازی می‌کند.
چقدر بعد از ما، اکانت ما می‌میرد
به گزارش فناوران با وجود موانعی که بر سر راه بازماندگان برای دسترسی به صفحات شخصی افراد فوت شده در شبکه‌های اجتماعی وجود دارد، می‌توان حدس زد که بیش از ۹۰ درصد اکانت‌های مردگان در شبکه‌های اجتماعی باز می‌مانند. پس این اکانت‌ها چقدر بعد از ما حیات خواهند داشت؟ فیس‌بوک اعلام کرده تا زمانی که فوت شدن یک شخص گزارش شود، اکانت وی فعال خواهد بود. توییتر نیز در صورتی که شش ماه از یک اکانت استفاده نشود، فارغ از مرده و زنده بودن آن را غیر فعال می‌کند. پینترست با سخت‌گیری‌هایی که در مورد دسترسی به حریم خصوصی فوت شدگان دارد، طبیعی است که هیچ گاه اکانت هیچ کس را غیر فعال نکند. لینکدین هم تا زمان گزارش فوت، اقدامی برای غیر فعال سازی اکانتی نمی‌کند. گوگل در صورتی که کاربر ۹ ماه فعالیت نداشته باشد، یا گزارش شود وی فوت کرده، اکانت کاربر متوفی را غیر فعال می‌کند.
بعد از مرگ، نامی می‌ماند؟
در مورد اینکه بعد از مرگ ما و غیر فعال شدن صفحاتمان، آیا به دیگر کاربران اجازه استفاده از نام ما داده خواهد شد یا نام ما برای ما می‌ماند، باید گفت که فیس‌بوک خیلی راحت این اجازه را به هر کسی می‌دهد که با هر نامی از جمله شما حتی اگر به رحمت الهی رفته باشید را می‌دهد. لینکدین هم به راحتی این امکان را فراهم می‌کند. اما توییتر، گوگل و پینترست هرگز این کار را نمی‌کنند. در دنیای این شبکه‌ها هر نام فقط یک بار متولد می‌شود و می‌میرد.
در عوض فیس‌بوک این امکان را به شما می‌دهد که اکانت شخصی‌تان بعد از درگذشت‌تان تبدیل به صفحه یادبود شود. به این ترتیب که تنظیمات امنیتی به همان صورت قبلی باقی می‌مانند، دوستان قبلی می‌توانند در صفحه‌تان مطلب پست کنند، همچنین می‌توانند شما را در عکس‌ها، تگ کنند و صفحه شما دیگر نمی‌تواند به حالت یک اکانت معمولی درآید.
پیش‌بینی شده در صورتی که رشد فیس‌بوک متوقف شود سال ۲۰۷۰ تعداد درگذشتگان در فیس‌بوک بیش از زندگان این شبکه اجتماعی خواهد شد. اما اگر فیس‌بوک به رشد خود ادامه دهد، در سال ۲۱۳۰ تعداد کاربرهای مرده آن بیشتر از کاربرهای زنده آن خواهد شد. تنها گوگل کمی به فکر دغدغه ما برای زمان مرگ‌مان بوده. شما می‌توانید با مراجعه به قسمت مدیریت اکانت غیرفعال خودتان در گوگل، مشخص کنید که پس از چه زمانی از عدم فعالیت، هشدار عدم فعالیت داده شود، همچنین می‌توانید فهرست کسانی را مشخص کنید که به آنها اجازه اشتراک اطلاعات شما در گوگل داده شود. همچنین می‌توانید به سادگی از گوگل بخواهید که مثلا بعد از چند ماه عدم فعالیت، اکانت شما را حذف کند.
نظرات کاربران