اگر از علاقهمندان به شارژرهای حرکتی باشید که انرژی جنبشی را به انرژی الکتریکی تبدیل میکنند، احتمالاً طرحهای مختلفی را دیدهاید. مدتها پیش از کفپوشی برای خیابان صحبت شده بود که با قدم برداشتن عابرین پیاده، انرژی الکتریکی تولید میکرد. طرح جدیدتر، کفشهای ورزشی است که علاوه بر شارژ کردن باتری گوشی شما، به تندرستی شما نیز کمک میکنند. ببینیم این ایده ساده چطور عملی شده است.
ایده مثل همیشه ساده است، وسیلهای که با حرکت کردن انرژی الکتریکی تولید میکند. Casimiro به این فکر افتاده که بد نیست همزمان با شارژ گوشی، ورزش کرد. البته به این نکته هم توجه داشته باشید که شارژری که کاسیمیرو ساخته، بعد از دو ساعت بازی بسکتبال، تنها به اندازهی ۱۰ دقیقه کارکرد، باتری آیفون را شارژ کرده است!
کاسیمیرو ساکن مانیلا، پایتخت فیلیپین است و کفش خود را در نمایشگاه علوم گوگل شرکت داده است. ۲۲ ژوئن مشخص میشود که آیا او در منطقهی خود برنده میشود یا نه.
اما خبر بد برای این نوجوان سختکوش این است که کمپانی SolePower با طرحی مشابه قبلاً در کیکاستارتر سرمایهی لازم را جمعآوری کرده است و حتی قرار است در فصل پاییز، محصول روانهی بازار شود. محصول SolePower کفپوشی با قابلیت تولید انرژی الکتریکی است. پورت USB در محصول سولپاور برای اتصال به تلفنهای هوشمند جهت شارژ باتری استفاده شده که در کار جالب کاسیمیرو هم از همین روش بهره گرفته شده است.
اما به موضوع مهم میرسیم، بازدهی شارژر؛ محصول سولپاور احتمالاً کمتر برای ورزشدوستان جالب است چرا که برای شارژ شدن کامل باتری آیفون، به ۲٫۵ مایل معادل ۴ کیلومتر پیادهروی نیاز است. آنهایی که ورزش را دوست دارند احتمالاً مسافت بیشتر برای شارژ شدن کامل ابزار همراه خود را بیشتر میپسندند، مخصوصاً که این روزها، همین ابزارهای زیبا و دوستداشتنی، عامل مهم در کاهش تحرک جوانان است. البته میتوان از بازدهی بالاتر محصول سولپاور استفاده کرد و زودتر به نتیجه رسید و در صورت تمایل، به پیادهروی نجومی خود نیز ادامه داد!
اما جالب است بدانید که سولپاور در ابتدا به این بازدهی بالا نرسیده بود. کفپوشی ۵ اونسی (معادل ۸۰ گرم) این کمپانی در اولین روزهای تولد، برای شارژ کردن کامل یک گوشی معمولی، به ۲۴ کیلومتر پیادهروی نیاز داشت. البته این هم محصول اولیه نیست، اولین ایدهی سولپاور، استفاده از انرژی الکتریکی تولید شده برای روش کردن چراغهای LED کفشها بوده است، چیزی که در اواسط دههی ۱۹۹۰ طرفداران زیادی داشت، اما حالا کاملاً پیشپا افتاده است.
در طرح اولیه که ساختار کلی آن را در تصویر زیر مشاهده میکنید، فشار پا روی پدال متحرک، حرکت چرخدندهی بزرگ را موجب میشد. در ادامه حرکت دورانی به گونهای افزایش مییافته که روتور یا بخش گردان ژنراتور که توسط آهنرباها محاط میشود، با سرعت زیادی بچرخد و انرژی الکتریکی تولید شود. این انرژی در یک باتری لیتیوم-پلیمری کوچک ذخیره میشود تا بعداً برای شارژ کردن باتری گوشی مورد استفاده قرار بگیرد.
طرح دیگر این کمپانی استفاده از نوارهای سرامیکی پیزوالکتریکی است. کامپوزیت فیبری پیزوالکتریک، مدار مهار انرژی الکتریکی و در نهایت باتری، سه بخش اصلی سیستم را تشکیل میدهند. در این روش خم شدن کفش و در نتیجه پیزوالکتریک، تنش در آن ایجاد میکند. تنش چیزی است که به القای ولتاژ میانجامد. در ادامه مدار مهارکنندهی انرژی، ولتاژ را به ولتاژ مورد نیاز برای شارژ باتری لیتیوم-پلیمری تبدیل میکند.
به هر حال کار آنجلو کاسیمیرو در خور تقدیر است چرا که عملی کردن ایدههای بسیار ساده، چیزی است که کمپانیهای بزرگ و ثروتمندی را شکل داده است.در سه ویدیوی زیر، توضیحات کاسیمیرو در مورد کفش-شارژری که درست کرده و در مقابل، محصول خوب سولپاور را نمایش میدهد. تماشا کنید:
نظرات کاربران