علاوه بر این، مدیرکل فناوری اطلاعات، هوشمندسازی و امنیت فضای مجازی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری بیان کرد: «سند با وجود نکات خوب و مولفه‌های مناسبی که دارد، حاوی نکاتی است که باعث می‌شود عملیاتی نباشد و مثلا نتوانیم بگوییم تا پنج سال به جای خوبی می‌رسیم. اگر این سند را با سندهای مشابه کشورهای دیگر مقایسه کنیم، می‌بینیم حتی اکنون هم یک سال و نیم عقب هستیم. زیرا افق سند ۱۴۰۷ است و ما اکنون نیمه سال ۱۴۰۳ هستیم، ضمن اینکه زمانی هم برای تشکیل شورای ملی راهبری نیاز است.» زاهدی ادامه داد: «بزرگ‌ترین نقد به سند این است که نگاشت نهادی سند مشخص نیست، یعنی هر سازمانی نمی‌داند چه وظیفه‌ای برای تحقق اهداف سند دارد.
هر سازمان در نهایت تکالیف کلی دارد و مثلا مشخص نیست وزارت علوم چه کاری باید بکند و در زمینه آموزش فقط ذکر شده است که باید تعداد دانشجویان دکتری هوش مصنوعی افزایش یابد، ولی هوش مصنوعی یک رشته و حتی حوزه میان‌رشته‌ای نیست و فرارشته‌ای است. به جای این باید قید می‌شد رشته‌هایی با نگاه فرارشته‌ای و رویکرد فرارشته‌ای باید طراحی و در دانشگاه‌ها تدریس شود.» رئیس کمیسیون هوش مصنوعی نظام صنفی رایانه‌ای نیز به عنوان یکی دیگر از سخنرانان این نشست گفت: «نظامی برای اعمال و ارجاع به بازخوردهای همه ذی‌نفعان با رعایت منبع در این سند وجود ندارد و بخش‌های مختلف هوش مصنوعی در سند لحاظ نشده است و برای نمونه اهداف و اولویت‌های هوش مصنوعی صنعتی باید به صورت مشخص متمایز می‌شد.» محمدرضا معبودیان خاطرنشان کرد: «مورد دیگری که در سند مشخص نیست جایگاه ایران در منطقه یا جهان است؛ اینکه در کدام بخش هوش مصنوعی می‌خواهیم برتری و تسلط داشته باشیم. در مورد ابزارهای زبانی یا چت‌بات‌ها انتخاب‌های ما و برنامه عملی چیست. برنامه و اهداف هر کدام از سازمان‌ها چیست و چطور باید به آن اهداف دست یابند.»
نظرات کاربران