سیده فاطمه مقیمی، عضو هیات رئیسه اتاق تهران، در یادداشتی وضعیت اشتغال زنان را مورد بررسی قرار داد و نوشت:بیکاری زنان در ایران ۳ برابر میانگین بیکاری زنان در دنیاست. طبق آمارهایی که بیان‌کننده نرخ مشارکت است، سال ۱۳۸۴ تقریباً نرخ اشتغال زنان در محدوده ۱۴ تا ۱۷ درصد در نوسان بوده است. نرخ اشتغال زنان در سال ۱۳۹۸ معادل ۱۷ بوده که در سال ۱۳۹۹ به ۱۳٫۹ درصد و در سال ۱۴۰۰ به ۱۲٫۸درصد تنزل پیدا کرده و در بهار سال ۱۴۰۱ نیز عددی کمتر از ۱۴ درصد برآورد شده است. به عبارت دیگر در بهار سال ۱۴۰۱ تقریبا از ۳۱ میلیون و ۸۰۰ هزار نفر زنان بالای ۱۵ سال، فقط ۴٫۵ میلیون نفر فعال بودند که این رقم در کشور ما فاجعه است. زیرا زنان قابلیت‌های حضور در جامعه اقتصادی را دارا هستند، اما از این توانایی‌ها استفاده نمی‌شود. این موضوع حائز اهمیت است که تقریبا حدود ۴۰ میلیون زن در جامعه وجود دارد که نصف جامعه را تشکیل می‌دهند، اما متاسفانه باید بگویم که زنان ایران ۳ برابر میانگین بیکاری زنان را در دنیا دارند.
چرا از قابلیت اشتغال زنان استفاده نمی‌شود؟
باید بپذیریم در شرایطی که استعداد و مستعد بودن زمینه اشتغال برای زنان در جامعه ایران وجود دارد، باید سهم بهینه و انضباط کاری رعایت شود، زیرا این عدم رعایت، باعث می‌شود که بسیاری از فرصت‌های اشتغال برای زنان از دست برود. وقتی تحصیلات بالای ۶۰ درصد از زنان، تحصیلات دانشگاهی است، قاعدتا توقعات برای گرفتن جایگاه‌های مؤثر و اثرگذاری در بخش اقتصاد زیاد می‌شود. البته این موضوع حائز اهمیت است که بحث ما استخدام زنان نیست که آن بحثی جداست. بحث دیگر ایجاد کسب‌وکار در بخش‌هایی است که می‌تواند توسعه اقتصادی زنان را ایجاد کند اما با توجه به شرایط اخیر که محدودیت های اینترنت را به همراه داشته، بسیاری از کسب‌وکارهای زنان و کسب‌وکارهای خانگی که به سختی به دست آمده و به بحث‌های اینترنتی ارتباط پیدا می‌کند، آن‌ها هم افت داشته‌اند.
البته این موضوع قابل کتمان نیست که هنوز تعداد کمتری از زنان نسبت به مردان، از نظر اقتصادی شرایط راه‌اندازی کسب‌وکار را دارند و به همین دلیل است که بیشترین کسب‌وکارهای زنان بر بستر شبکه‌های مجازی شکل می‌گیرد که اکنون این فرصت هم با محدودیت جدی مواجه شده و گاهاً از دست رفته است. حال با توجه به آمارهای بیکاری اخیر، اینترنت یکی از مؤلفه‌هایی است که باید بسیار دقیق روی آن کار شود.
راه‌حل‌ها
قانون باید شرایط بهتری را برای حضور زنان در حوزه‌های اقتصادی ایجاد کند؛ در حال حاضر زنان به دنبال حمایت‌های اقتصادی نیستند؛ در واقع حمایت‌های قانونی می‌تواند فرصت‌های بسیار خوبی را ایجاد کند. زنان در دریافت تسهیلات اقتصادی همیشه با کمبود و مضیقه مواجه هستند. یا اکنون که هم بستر اینترنت را برای کسب‌وکار خود انتخاب کرده‌اند، بیشتر از مردان در مضیقه قرار دارند؛ البته مردان هم با محدودیت اینترنت بسیاری از کسب‌وکارهای خود را از دست داده‌اند. بنابراین بهتر آن است با توجه به آمار بالای کسب‌وکار در فضای اینترنت این مشکل به زودی حل شود تا اقتصاد ایران بیشتر از این متضرر نشود.
نظرات کاربران