اولین مرحله در پیکربندی ارتباطات وی‌پی‌ان، انتخاب پروتکل مناسب است. برخی ارایه‌کنندگان این نوع شبکه‌ها انتخاب پروتکل را به خود کاربر واگذار می‌کنند. در این نوشته کوتاه پروتکل‌های وی‌پی‌ان را با یکدیگر مرور کرده و مزایا و معایب مهم‌ترین آنها را با هم مقایسه می‌کنیم.
اول از همه باید بگوییم از پروتکل PPTP استفاده نکنید! پروتکل PPTP یا نقطه به نقطه، پروتکلی متداول است؛ زیرا از سیستم‌عامل ویندوز ۹۵ و به روش‌های مختلف قابل پیاده‌سازی است. این پروتکل اختلالات امنیتی زیادی دارد و این یعنی هکرها و دولت‌ها راحت‌تر به اطلاعات شما دسترسی پیدا می‌کنند. در حقیقت تنها مزیت PPTP سادگی پیکربندی آن است و این چیزی نیست که فدای امنیت شود. به‌طور خلاصه، PPTP یک فناوری قدیمی و آسیب‌پذیر است که باید تا حد امکان از آن دوری کنید.
پروتکل دیگر یعنی OpenVPN از فناوری‌های بازی مانند OpenSSL استفاده می‌کند و از استانداردهایی چون HTTPS تمیز داده می‌شود. در‌صورتی‌که در استفاده از این پروتکل از روش رمزگذاری AES استفاده کنید، امنیت بیشتری برای شبکه‌تان تامین کرده‌اید. مشکل اصلی OpenVPN این است که هنوز از سیستم‌عامل‌های محبوب دسک‌تاپ و موبایل پشتیبانی نمی‌کند. از این‌رو برای استفاده از آن به یک برنامه شخص‌ثالث نیاز است. به‌طور خلاصه درباره این پروتکل باید گفت از لحاظ امنیت و جدید بودن قوی است و یکی از موارد مطلوب در ارتباطات وی‌پی‌ان به‌شمار می‌رود.
پروتکل L2TP/IPsec از هیچ روش رمزگذاری پشتیبانی نمی‌کند، به همین دلیل هم هست که معمولا آن را همراه با روش IPsec پیکربندی می‌کنند. به دلیل اینکه این روش برای دسک‌تاپ و موبایل بهینه شده، راه‌اندازی آن بسیار ساده است. رمزگذاری IPsec تا اندازه‌ای قوی است، اما از نظر سرعت قابل مقایسه با OpenVPN نیست چه ترافیک در ابتدا باید به فرم L2TP در آمده و سپس با IPsec همراه شود. این فرایند دومرحله‌ای عامل اصلی کندی این پروتکل محسوب می‌شود. می‌توان گفت پروتکل L2TP/IPsec از دیدگاه نظری امنیت مطلوبی برای کاربر فراهم می‌کند؛ پیکربندی آن ساده است اما به اندازه OpenVPN سرعت ندارد. در صورتی که امکان استفاده از OpenVPN را دارید، از این پروتکل استفاده کنید و در غیر این صورت سراغ L2TP/IPsec بروید.
نظرات کاربران