این روزها بازار استفاده از چاپگرهای سه بعدی در تمام زمینه‌ها داغ و پر جاذبه بوده و به نظر می‌رسد این دستگاه بی‌نظیر، نقشی مهم در آینده‌ی این جهان بازی خواهد کرد. بعد از تولید انواع لوازم پزشکی، ماشین آلات، خانه و البته منقار برای پرندگان زخمی، چاپگر سه بعدی این بار به سراغ تهیه‌ی میان وعده‌ای جالب آمده که به صورت کاملاً طبیعی و تازه سرو می‌شود. Edible Growth، عنوان پروژه‌ی در حال پیشرفتی است که توسط کلوئه راتزروِلد (Chloe Rutzerveld) طراح مفهومی مواد غذایی ساکن آیندهوون، ارائه شده است. این پروژه در اصل حاصل تلفیق سه مقوله‌ی غذا، باغبانی و البته تکنولوژی چاپگر سه بعدی است.
Edible Growth که محصول چاپگر سه بعدی است ، بیشتر به عنوان فرمی از مواد غذایی تکنولوژیکی معرفی شده که طراح با ارائه‌ی آن در صدد رفع مشکلات مرتبط با تولید اسنک‌های طبیعی و البته خوش مزه با استفاده از چاپگرهای سه بعدی بوده است. این خانم که این پروژه را در راستای هدف خود به عنوان “غذایی برای تفکر” ارائه نموده، عنوان کرده که ایده‌ی اصلی کار در راستای بیان این حقیقت است که مواد غذایی محصول تکنولوژی لزوماً ناسالم، غیر طبیعی و البته بد طعم و مزه نیستند.
هدف از ارائه‌ی این ماده‌ی غذایی جدید اثبات این نکته است که علیرغم استفاده از تکنولوژی در فرآیند تولید آن، غذایی سالم، طبیعی و البته دارای طعمی قابل تحمل است. نسل جدیدی از مواد غذایی که در روند تولید آنها گلچینی از جنبه‌های مهم طبیعت، علم، تکنولوژی و طراحی مد نظر قرار داشته است و البته حاصل کار نیز به خوبی این هماهنگی و پیوستگی را نشان می‌دهد.
در این طرح روند رشد طبیعی گیاه به خوبی نشان داده شده است، در عین حال با تقویت طعم و ساختار و نیز استفاده‌ی هوشمندانه از فرآیندها و ساز و کارهای طبیعی همچون تخمیر و فتوسنتز، می‌توان نتیجه‌ی قابل قبولی را برای آن متصوّر بود.
این ایده که هنوز در حد یک طرح مفهومی است بر مبنای چاپ یک قالب بیرونی ساخته شده از خمیر، بنیان گذاشته شده است. راتزرولد برای نمونه‌ی اولیه خود از آردی مخصوص استفاده کرده، ولی برای نمونه‌های بعدی می‌توان از خمیر پیتزا نیز استفاده نمود. این قالب با خاک خوراکی ساخته شده از آگار پر می‌شود، خاکی که با دانه‌های مختلف، اسپور قارچ و البته مخمر مخلوط شده است. تنها چند روز زمان کافی است تا قارچ و دیگر دانه‌ها شروع به جوانه زدن کرده و کم کم از حفره‌های تعبیه شده در این قالب خارج شوند. به گفته‌ی طراح، ظرف مدت پنج روز عملیات جوانه زدن و رشد و نمو دانه‌ها انجام شده و مخمر موجود، خاک خوراکی را به صورت مایع درمی‌آورد.
علاوه بر آنکه طعم، بو و شکل و ظاهر این اسنک به مرور زمان تغییر می‌کند، این مصرف کننده است که تصمیم می‌گیرد چه زمانی آن را میل کند. بدین صورت زمانی که این میان وعده را در دهان خود بگذارد، طعم جوانه‌ها و قارچ را به صورت کاملاً تازه و طبیعی حس خواهد کرد.
هدف اصلی از ارائه‌ی چنین طرح‌هایی کاهش اتلاف وقت و انرژی است، اما در عین نیم نگاهی نیز به تهیه‌ی مواد خوراکی سالمی دارد که ما را به تفکر وادارند، تفکر پیرامون آن چه که وارد بدن خود می‌کنیم. به علاوه حق انتخاب به مصرف کننده، دیگر وجه مثبت این طرح است. اینکه چه زمانی این ماده‌ی غذایی مصرف شود، و به علاوه شکل ظرف و میزان رشد گیاهان و قارچ نیز بسته به میل افراد تغییر می‌کند.
همانگونه که اشاره شد این طرح مفهومی بوده و هنوز نیازمند چندین سال زمان برای تحقیقات و بررسی‌های بیشتر پیرامون فناوری چاپگر سه بعدی و البته مباحث مرتبط با سلامت مواد غذایی است. اما صرفنظر از تمامی این مراحل، دست کم به نظر می‌رسد این طرح ارزش امتحان شدن را به عنوان پدیده‌ای نوظهور و جالب توجه در منازل دارد.قرار است این طرح جالب توجه در مورد غذاهای آینده، در چندین نمایشگاه و موزه در کشورهای هلند و آلمان به نمایش گذارده شود.نظر شما در مورد این طرح و به طور کلی در مورد آینده‌ی مواد غذایی چیست؟ تا چه حد فناوری‌های روز قادر به تغییر روند تولید و تهیه‌ی مواد غذایی گوناگون خواهند بود؟ همچنان منتظر شنیدن نظرات شما هستیم.
نظرات کاربران