نینتندو شرکت ژاپنی چند ملیتی تولیدکننده محصولات مصرفی الکترونیک است که ساختمان مرکزی آن در شهر کیوتو قرار دارد. این شرکت در سال ۱۸۸۹ به منظور تولید کارت های بازی دست ساز هانافودا تاسیس شد و در نهایت به یکی از برجسته ترین چهره های حال حاضر در صنعت بازی های ویدئویی مبدل شده است. در بیست و سوم نوامبر ۱۸۸۹، “فوساجیرو یامائوچی” کسب و کار کوچک خود با نام نینتندو کوپای را در کیوتو راه اندازی کرد.
کارت های دست ساز هانافودا به سرعت محبوب شده و یامائوچی برای تولید انبوه و تامین تقاضا مجبور به استخدام دستیارانی برای خود شد. از آن جایی که فوساجیرو دارای فرزند پسر نبود تا هدایت کسب و کار خانوادگی را به وی بسپارد، “سکیریو کاندا”، داماد خود را برای این کار برگزید. فوساجیرو در سال ۱۹۲۹ بازنشسته شد و داماد وی به عنوان رئیس شرکت فعالیت خود را آغاز کرد.
در سال ۱۹۵۹، نینتندو قراردادی را با دیزنی امضا کرد تا امکان استفاده از شخصیت های دیزنی روی کارت های بازی خود را داشته باشد. این همکاری موفقیت آمیز بود و نینتندو طی یک سال موفق به فروش حداقل ۶۰۰ هزار بسته کارت شد. پس از این موفقیت، “هیروشی یامائوچی”، رئیس وقت نینتندو، سهام این شرکت را وارد بورس کرد. در سال ۱۹۶۳، شرکت کارت بازی نینتندو به شرکت نینتندو تغییر نام داد. بین سال های ۱۹۶۳ تا ۱۹۶۸ نینتندو فعالیت های مختلفی را از راه اندازی شرکت تاکسی تا شرکت غذایی تجربه کرد که تمامی آنها به استثنای بخش تولید اسباب بازی با شکست مواجه شدند.
در سال ۱۹۶۵، “گونپی یوکوی” به عنوان مهندس تعمیر و نگهداری در نینتندو استخدام شد اما خیلی زود به خاطر چیزی بیش از توانایی وی در تعمیر ماشین آلات مشهور شد. در سال ۱۹۷۰، بازویی انبساطی که گونپی یوکوی برای سرگرمی خود ساخته بود توجه هیروشی یامائوچی را حین بازدید از کارخانه تولید هانافودا به خود جلب کرد. یامائوچی دستور توسعه آن و معرفی محصولی مناسب برای دوران فروش کریسمس را داد. “دست فوق العاده” یکی از نخستین اسباب بازی های پرفروش نینتندو بود که بیش از یک میلیون فروش داشت.
یوکوی خیلی زود توسط یامائوچی از بخش تعمیر و نگهداری به بخش توسعه محصول منتقل شد. به واسطه پس زمینه یوکوی در مهندسی برق خیلی زود مشخص شد که وی در پی توسعه اسباب بازی های الکترونیکی است. خلاقیت و نوآوری در این اسباب بازی ها بسیار بیشتر از اسباب بازی های سنتی بود و به نینتندو اجازه می داد قیمت های بالاتری را برای آنها تعیین کند. همچنین، نینتندو به تدریج به سوی تولید بازی های ویدئویی حرکت کرد که در دهه ۱۹۷۰ موفقیت و محبوبیت آنها رو به افزایش بود.
نخستین بازی آرکید نینتندو به نام “EVR Race” در سال ۱۹۷۵ به بازار عرضه شد. در اوایل دهه ۱۹۸۰ برخی از مشهورترین بازی های آرکید نینتندو مانند “دانکی کانگ” (سال ۱۹۸۱) معرفی شدند. در سال ۱۹۸۳، نینتندو کنسول “فامی‌کام” را در ژاپن عرضه کرد که نخستین تلاش این شرکت برای معرفی یک کنسول بازی ویدئویی کارتریجی بود. فامی‌کام با برچسب قیمت حدود ۱۰۰ دلاری فروش بیش از ۵۰۰ هزار دستگاه طی دو ماه را ثبت کرد.
“سیستم سرگرمی نینتندو” یا به اختصار “نس” (NES) در سال ۱۹۸۵ معرفی شد و موفقیت چشمگیری را برای نینتندو رقم زد. طی یک بازه زمانی دو ساله این کنسول به تنهایی صنعت بازی های ویدئویی را احیا کرد. با فروش بیش از ۶۰ میلیون دستگاه، بازی هایی مانند ماریو و زلدا برای نخستین بار به همراه نس راهی خانه های مردم شد.
در سال ۱۹۸۹، نینتندو یک کنسول بازی ویدئویی قابل حمل به نام “گیم بوی” را معرفی کرد. نمایشگر این محصول دارای چهار رنگ خاکستری بود اما کنسول بازی قابل حمل و فوق العاده سرگرم کننده را تعریف کرد. عرضه گیم بوی با عرضه بازی کلاسیک “تتریس” همراه بود. از زمان معرفی در سال ۱۹۸۹، بیش از ۱۵۰ میلیون گیم بوی در سراسر جهان به فروش رسیده است.
“سیستم سرگرمی سوپر نینتندو” (SNES) در سال ۱۹۹۱ معرفی شد که از فناوری ۱۶ بیت سود می برد. قدرت پردازشی بیشتر به معنای بازی های جذاب تر و سرگرم کننده تر بود که به فروش ۴۹ میلیون دستگاه از این کنسول در سراسر جهان کمک کرد.
در سال ۱۹۹۶ و با معرفی کنسول نینتندو ۶۴ استانداردهای جدیدی درباره بازی های سه بعدی شکل گرفت. سوپر ماریو ۶۴ بازی معرف این کنسول محسوب می شد که میلیون ها نفر را در جهان با گرافیک و گیم پلی خود هیجان زده کرد. در همان سال “گیم بوی پاکت” نیز معرفی شد که کوچکتر از گیم بوی اصلی بوده و در چندین رنگ عرضه می شد.
در سال ۲۰۰۱، “گیم بوی ادونس” با نمایشگری بزرگتر و گرافیک بهتر بازی ها نسبت به نسخه های پیشین معرفی شد. میلیون ها دستگاه از این کنسول نیز در سراسر جهان به فروش رسید. در همان سال نینتندو کنسول گیم کیوب را معرفی کرد که نخستین سیستم این شرکت با قابلیت اسنفاده از دیسک نوری به جای کارتریج برای بازی های خود بود.
“نینتندو دی اس” یکی دیگر از کنسول های قابل حمل این شرکت بود که با دو نمایشگر – یکی از آنها لمسی بود، یک میکروفون و وای فای داخلی در سال ۲۰۰۴ عرضه شد. در سال ۲۰۰۶، نسخه سبک‌تر، کوچکتر و با نمایشگر شفاف‌تر نینتندو دی اس به نام “نینتندو دی اس لایت” روانه بازار شد. در همان سال و برای رقابت با پلی استیشن سونی و ایکس باکس مایکروسافت، نینتندو کنسول “وی” را روانه بازار کرد که دارای ویژگی های منحصر به فردی مانند دسته بی سیم حساس به حرکت و وای فای داخلی بود.
در سال ۲۰۱۱، همگام با جریان فناوری های سه بعدی، کنسول قابل حمل “نینتندو تری دی اس” عرضه شد. در نوامبر ۲۰۱۲، نینتندو کنسول جدید “وی یو” را معرفی کرد که نخستین محصول این شرکت با قابلیت اجرای بازی ها با فرمت ۱۰۸۰p بود. دسته کنترل این دستگاه که به یک نمایشگر ۶٫۲ اینچی مجهز است از دیگر ویژگی های منحصر به فرد آن محسوب می شود.
نظرات کاربران