کامپیوترهای موفق و خاطره انگیز دهه ۸۰ میلادی

بحث سن و سال را که کنار بگذاریم، چقدر از ما تا به این حد در دنیای تکنولوژی قدمت داریم که کامپیوترهای دهه ۸۰ را به خاطر داشته باشیم؟ در حالی که تعداد زیادی از آن دوران به نیکی یاد می کنند، بسیاری از ما تنها به مطالعه تاریخ و عملکرد دستگاه های برجسته بسنده کرده ایم.اما بد نیست با مرور تاریخ، درس های بیشتری از فراز و نشیب دنیای فناوری و مخصوصا دنیای کامپیوترهای شخصی بگیریم. شاید امروز نه، اما سال ها پیش، این پی سی ها بودند که دوایی بودند بر هر درمان. بعضی از آن ها مثل کمودور ۶۴ و اسپکتروم شهرت و مقبولیت یافتند اما زمانه همیشه روی خوش اش را نشان نمی دهد.در ادامه همراه باشید تا سفری کنیم به سال های دور، زمانی که تکنولوژی هنوز آنقدرها در جریان زندگی ما اهمیت نیافته بود و تقریبا تجملاتی محسوب می شد.

IBM PC سال ۱۹۸۱

همه چیز از همینجا شروع شد. وقتی که IBM کامپیوتر جدیدش را در سال ۱۹۸۱ عرضه کرد، ثابت نمود که می تواند یک وزنه بزرگ در این بازار باشد و استانداردها را تعیین کند.

Commodore Vic-20 سال ۱۹۸۱

پیش از اینکه کومودور ۶۴ وجود داشته باشد، غولی وجود داشت به نام Vic-20. این دستگاه اولین کامپیوتر خانگی بود که بیش از یک میلیون واحد فروخت و ادامه ای بود بر جریان موفقیت PET که در دهه ۷۰ به بازار آمده بود. اگرچه تولید آن طولانی نشد اما طرفداران بسیاری داشت که برای آن نرم افزار و بازی های زیادی مثل DOOM را توسعه دادند.

Texas Instruments T1-99/4A سال ۱۹۸۱

ورژن ارتقا یافته T1-99/4 که سال ۱۹۷۹ عرضه شد و عملکرد ضعیفی داشت. T1-99/4A اولین کامپیوتر خانگی بود که با پردازنده ۶۴ بیتی عرضه می شد و مدت زمان زیادی نگذشت که به “فنجان قهوه گرم کن” معروف شد چرا که حین استفاده به شدت گرما تولید می کرد. این دستگاه تقریبا ۱/۳ کل بازار را از آن خود کرده بود اما موفقیت رقبای ارزان قیمتی چون Vic-20 به سلطنتش پایان دادند.

Sinclair ZX Spectrum سال ۱۹۸۲

Sinclair ZX Spectrum یکی از بهترین های زمانه بود و اگر قرار باشد تالار مشاهیری برای کامپیوترهای قدیمی ایجاد شود، این دستگاه هم آنجا خواهد بود. تا انتهای چرخه تولید، ۸ مدل مختلف از آن تولید شد و مجموعا به فروش بیش از ۵ میلیونی رسید. ZX Spectrum حتی برای سازنده اش، سینکلر، لقب Sir یا شوالیه انگلستان را هم به ارمغان آورد.

Commodore 64 سال ۱۹۸۲

کمودور ۶۴ یکی از پرفروش ترین کامپیوترهای تاریخ بود. با فروش ۱۲٫۵ میلیونی که داشت یک وسیله عالی خطاب می شد. آن زمان حدود ۶۰۰ دلار (۱۵۰۰ دلار امروز) قیمت داشت و عده زیادی از آن استفاده می کردند. کمودور ۶۴ یکی از معدود کامپیوترهایی بود که بازی های ویدیویی روی آن مخاطب فراوانی پیدا کرد.

Jupiter Ace سال ۱۹۸۲

در حالی که اغلب کامپیوترهای خانگی آن زمان از زبان برنامه نویسی BASIC استفاده می کردند، Jupiter ACE از FORTH بهره می برد. ایده خوبی بود، چرا که هم از حافظه کمتری استفاده می کرد و هم سریع تر بود. اما با حافظه ناتوان ۱KB و بدنه بی کیفیت، چندان در بازار دوام نیاورد.

Dragon 32 / 64 سال ۱۹۸۲

موفقیت برای کامپیوترهای دراگون ۳۲ و ۶۴ بسیار نزدیک بود. در حقیقت شروع خوبی هم داشت اما هم شاخ شدن با اسپکتروم و کمودور ۶۴ با این میزان قدرتی که داشت اندکی احمقانه بود، بنابراین شکست خورد.

Timex Sinclair 1000 سال ۱۹۸۳

همکاری سینکلر و Timex یک نتیجه داشت به نام Timex Sinclair 1000، کامپیوتری که شما را به این فکر وا می دارد چرا آن ها به خودشان زحمت دادند که چنین چیزی را تولید کنند. حافظه ارتقا یافته را که کنار بگذارید، عملا یک ZX81 از سینکلر بود.

Sord M5 سال ۱۹۸۳

Sord که بعدها به توشیبا پیوست یکی از اولین کمپانی های ژاپنی بود که به فکر ساخت کامپیوترهای خانگی افتاد و نتیجه M5 بود. این دستگاه با حمایت غول های بازی سازی محلی مثل کونامی و نامکو به جایگاهی رسید اما کیبورد نامناسب و عدم وجود دکمه اسپیس به موفقیت آن لطمات فراوانی وارد کرد و باعث شد که تولید آن خیلی زود متوقف شود.

Epson QX-10 سال ۱۹۸۳

امروزه Epson را بیشتر با پرینترهایش می شناسیم اما سالیان دور یک هیولا داشت با نام QX-10. یک پردازنده گرافیکی جدا با ۲۵۶K رم خارق العاده بود اما قابلیت آپگرید و اضافه کردن افزونه ها خارق العاده تر بود. می توانستید یک پردازنده اینتل به دستگاه اضافه کنید تا ورژنی از داس روی آن اجرا شود.

Acorn Electron سال ۱۹۸۴

Acron Electron در انگلستان محبوب و خوش قیمت بود. کاربران بسیاری داشت اما فقدان ناشر به آن ضربه زد. به هر حال کاربران کار خودشان را می کردند و حتی تا اوایل دهه ۹۰ همچنان برای آن بازی ساخته می شد.

Apricot PC سال ۱۹۸۴

عمده مصرف تجاری داشت اما در بازار خانگی هم اندکی دیده شد. Apricot PC چیزهایی داشت که در اواسط دهه ۸۰ واقعا ساختار شکن بودند. مثل رزولوشن ۸۰۰ در ۴۰۰ و کنترلر توپی که داشت. اگرچه به علت عدم هماهنگی با IBM بعدها دچار مشکلاتی شد.

Camputers Lynx سال ۱۹۸۴

کامپیوتر دیگری که در زمان خودش پیشرو بود لینکس نام داشت. ۱۹۲KB رم و پردازنده ۶ مگاهرتزی. هرچقدر که قدرتمند و سریع بود، به همان اندازه هم گران بود و عدم وجود پشتیبانی نرم افزاری فروشش را تحت تاثیر قرار داد. با وجود اینکه سازندگانش چندین و چند ورژن مختلف از آن را عرضه کردند اما مردم همچنان عاشق کامپیوترهای کمودور و سِر سینکلر بودند.

Oric 1 سال ۱۹۸۴

کامپیوترهای تنگرین، مخصوصا سری اوریک واقعا ارزش پرداخت پول را داشتند و خیلی به صرفه بودند. ۴ ورژن اصلی در این سری منتشر شد که هر کدام نسبت به دیگری بهتر و پرفروش تر بودند و همچنان تا اوایل دهه نود، در اروپای شرقی خریدار داشتند.

Apple Macintosh / II سال ۱۹۸۴

بالاخره اپل از راه رسید با یک کامپیوتر فوق العاده. مکینتاش استانداردهای جدیدی را همزمان با خود آورد که معنای طراح و برنامه نویس را مقابل یکدیگر قرار نمی داد. مکینتاش بعدی سال ۱۹۸۷ آمد و یکی از قدرتمندترین کامپیوترهای زمان خودش بود.

Amstrad CPC سال ۱۹۸۵

آمستراد سی پی سی های آلن شوگر در انگلستان و بعدها در اروپا سر و صدا به پا کردند. تا سال ۱۹۹۰ که تولید آن ها متوقف گشت، ۶ مدل مختلف از کامپیوترهای Amstrad CPC به بازار عرضه شد. بیش از ۳ میلیون واحد از آن فروش رفت و نه تنها کامپیوتر محبوبی میان مردم بود، بلکه برنامه نویس ها هم عاشقش بودند چرا که تا پایان فعالیتش صدها بازی برای آن عرضه شد.

Atari ST سال

۱۹۸۵

آتاری اس تی، نسل جدیدی از کامپیوترهای خانگی را شروع کرد. برخلاف رقبای ۸ بیتی اش، ST یک دستگاه ۱۶ بیتی بود. اولین کامپیوتری بود که از سیستم صدای MIDI پشتیبانی می کرد، به این معنی که برای اجرای موسیقی مناسب بود. پردازنده گرافیکی قوی آن باعث شد که میان عاشقان بازی هم جای باز کند.

Commodore 128 سال ۱۹۸۶

آخرین کامپیوتر ۸ بیتی کمودور، فرسنگ ها با موفقیت فاصله داشت. مستعد بیش از حد گرم شدن بود و استفاده طولانی مدت از آن می توانست به دستگاه آسیب جدی وارد کند. اما باز هم به واسطه موفقیت و محبوبیت کامپیوتر قبلی، ۴ میلیون واحد فروخت.

Acorn Archimedes سال ۱۹۸۷

Archimedes یک کامپیوتر ۳۲ بیتی برای مصارف خانگی و کاری بود و یکی از قدر قدرت های زمان خود محسوب می شد. به عنوان یک ابزار آموزشی در مدارس بریتانیا، استرالیا و نیوزیلند محبوبیت بسیاری داشت. و به عنوان یک کامپیوتر خانگی آنقدرها که آمیگا و آتاری اس تی محبوب شدند، حرفی برای گفتن نداشت.

Amiga 500 سال ۱۹۸۷

بیستمین کامپیوتر موفق دهه ۸۰ که در این لیست آورده ایم آمیگا ۵۰۰ است. گرافیک پیشرفته و پردازنده سریع این دستگاه باعث شد که به انتخاب اول بسیاری از گیمرها تبدیل شود (البته اگر آن زمان واژه گیمر کاربرد می داشت). آمیگا ۶۰۰ و آمیگا ۱۲۰۰ هم کامپیوترهای خوبی بودند اما زیر سایه قیمت مناسب کامپیوترهای IBM گم شدند.

منبع